#149 Brood op de plank

Wat een aandoenlijk verhaal. Lieve oma die haar ogen moet liften, dat vind ik briljant gevonden! De ik in het verhaal is druk en zet zich vooral in voor anderen maar lijkt daar ook heel veel plezier uit te halen. Zijn er innerlijke dromen die verloren gaan?

@Mw.Marie, [‘Kind, wat doe je zo op dit moment?’ vraagt ze.] Zie je dat het dialooglabel hier niet nodig is? Het is duidelijk, alleen oma kan dit vragen. Persoonlijk vind ik de tekst lang die hp tegen haar oma zegt. Voor meer leven zou je oma ook iets kunnen laten zeggen of iets van actie inbrengen. Oma valt van haar stoel, stort koffie over zich uit. Zoiets. :D Dit is een kostelijke zin: [ ... en duwt met haar vingers de leden op hun plaats.] Die vergeet ik niet meer. :) Staat haar creativiteit voor de 'innerlijke dromen'?

Dank je i-Kat. Idd je begrijpt de hp goed, ze is een bezige bij, haalt positieve dingen uit haar werk. Maar ze moet gaan voor brood op de plank. Oma ziet dat en hoopt dat ze nog eens tijd krijgt voor echte dingen van hp's hart Fijn dat je langskwam!

Dank je Mili. Ik leer nu dialooglabel. Even opgezocht bij Pisano! Die schrijft hier ook! Ik heb 'zegt ze' nu weg gelaten. Ik heb een iets andere versie geschreven met een ideetje van jou. Het wordt er idd levendiger van, dank voor de tip! De innerlijke dromen, daar bedoelt oma de cerativiteit mee. De hp voelt de bui al hangen en dat is de reden dat ze zich excuseert aan het begin voor oma. Dank je voor de leerzame aanwijzingen! Ik zet het hieronder: Brood op de plank Zachtjes schuift haar oude gerimpelde donkerbruine hand over mijn hand. Ik kijk haar aan, mijn oma. ‘Kind, wat doe je zo op dit moment?’ ‘Druk, maar ik weet dat het geen excuus is, maar ‘t is eenvoudig zo. Ik heb nu drie banen. Ik werk bij een trimsalon. Marijke leert mij hoe ik poedels moet wassen. Zij is wat ouder en het wordt haar soms te druk. Ik vind het heerlijk om te doen en zo krijg ik het onder de knie.’ Oma probeert met haar stok de kat van de bank te duwen. De Siamees is daar niet van gediend. Oma nog minder en schiet met stok en al bijna uit haar stoel. 'Oma toch, voorzichtig, laat die kat toch!' 'Ik vind dat Shanti ook moet weten waar zijn plaats is,' oma kijkt vernietigend naar de kat. 'Waar was je gebleven, meiske?' ' Mijn werk, oh ja. Ik pas ook nog op de kinderen van onze huisarts van drie, vijf en zeven jaar oud. Het zijn donders. Ik moet om ze lachen met hun streken. Hun ouders zijn vermoeid als ze thuiskomen. Dus zorg ik dat het eten ’s avonds klaar staat en de pyjamaatjes aan. Dan zie ik ze afgepeigerd binnenkomen. Ze doen hun uiterste best vrolijk te zijn. Eigenlijk heb ik medelijden met dat stel. Mijn derde baan is schoonmaken bij de buurman.’ ‘Meisje toch, wat moet je toch hard werken,’ zegt ze glimlachend, waarbij haar bovenoogleden helemaal naar beneden vallen. Als ze haar ogen weer opendoet: ‘Ik moet even liften,’ lacht ze en duwt met haar vingers de leden op hun plaats. ‘Fijn dat je de tijd neemt om bij me te zijn. Ik vind het heerlijk. Zo’n mooie jongedame als jij! Jij zegt toch niet stiekem ‘nee’ tegen je innerlijke dromen?’ En ze tikt liefdevol tegen mijn neus.

@Mw.Marie, leest stukken prettiger. In ieder geval voor mij. :thumbsup: Klein dingetje nog. [Dan zie ik hen afgepeigerd binnenkomen.] Ze.

Dank je weer. Ik verander het!

Een aandoenlijk verhaal, het gesprek met haar oma. En dan die innerlijke dromen... oma snapt het leven inmiddels denk ik, fantastische opmerking.

Fijn verhaal, Marie. Heerlijk zo'n wijze oma. ik hoop dat de HP de les doorziet en oppakt.

Oma in gesprek met kleindochter, allebei liefdevol naar elkaar. Je hebt met de juiste woorden hier vorm aan gegeven. Fijn weekend Connie

Dank je Maddbrug. En oma is niet voor de poes!

Dank je Marceline. De hp weet het al van de wijze les, daarom begint ze met haar verontschuldiging, maar er moet ook brood op de plank komen.

Dank je Connie. Zeker oma en kleindochter zijn beide dol op elkaar!

mw.Marie, ... wat een hoopgevend verhaal. Zo leuk, die verhouding tussen oma en kleindochter. Het was fijn om te lezen.

Dag mw.Marie, Hartveroverend verhaal. Oma herinnert zich waarschijnlijk haar eigen strijd om brood opp de tafel te krijgen en heeft haar dromen in rook zien opgaan. Ze probeert haar kleindochter voor dit feit behoeden. Zo lief. De HP zal het wel maken. Ze is zo energiek en vol liefde. Graag gelezen. Ik had een oom die op latere leeftijd zijn oogleden op de rand van zijn brillenglazen legde. :o

Heel aandoenlijk, zo'n lieverd die oma. Dankbaar dat je HP komt en subtiel 'de boel' wakker schudt. Erg genoten van beide versies :thumbsup:

Dank je Riny, voor je fijne woorden voor mijn tekst!

Dank Blavatski. Precies, u beschrijft exact waar het hierom gaat! Wat een grappig, die oogleden op de rand van de bril! Fijn dat het een herkenbare schets voor u is.

Dank je Nancy. Leuk dat je het herkent in de tekst. Fijn dat je meldt dat je van beide versies genoten hebt!

Heerlijk om de liefdevolle, respectvolle interactie te lezen tussen verschilende generaties. De tweede versie heeft mijn voorkeur omdat je daar de pinnige kracht van oma goed laat zien, zonder onder te doen aan het drukke leven van de hp. De interactie is subtieler in de tweede versie, en idd levendiger :-) Met plezier gelezen!

Dank je AngelaMarina. Ja, oma is een lieve vrouw, maar niet voor de poes! Ik waardeer het dat je beide versies van mij wil lezen en de tweede interactiever vindt! Leuk om te lezen.

Die poes maakt het af, vind ik. Goede suggestie van Mili, waardoor de tekst meer leeft.

Dank schrijfcoach Odile. Fijn dat de tweede versie goed valt.