Snel rende Sophie naar buiten. Met haar boterham nog in haar mond snelde ze naar het station. Ze moest op tijd zijn, anders zou ze te laat komen op school. Maar nu ze examens hadden, kon ze simpelweg niet te laat komen! Bij het station aangekomen bleek de trein vertraging te hebben. ‘ook dat nog’, mompelde Sophie. Daar! De trein kwam er al aan. Snel pakte Sophie haar tas, om vervolgens op een bankje te ploffen. Ze pakte haar mobiel, en zette wat muziek aan. Ze deed haar ogen dicht, en concentreerde zich op de muziek. Het leek rustig te worden in haar hoofd. Ze knipte met haar vingers op het ritme. Toen ze haar ogen weer opende, leek alles eerst normaal. Toen pas zag ze dat de trein stil stond. Net als alle anderen in de trein. Sophie probeerde kalm te blijven. Wat was dit? Ze stonden stil. Niet alleen de trein, maar ook iedereen erin, zelfs de koeien buiten in de wei bewogen geen spier. Alleen Sophie leek zich bewust te zijn van het plotse gebeuren. ‘hallo? Wat is er aan de hand?’ een ding was zeker, ze hoefde zich nu geen zorgen te maken over examens. Ze probeerde rustig te worden. Was ze nu nog maar muziek aan het luitsteren! Opeens zat ze weer op het bankje, en alles leek weer normaal. De trein reed verder, en de mensen bewogen zich weer. Was zij dit? Kon zij… tijd manipuleren? Ze dacht diep na. Wat deed ze toen alles was bevroren? Ze was gewoon muziek aan het luisteren toch? Wacht is, dat was het! Sophie stond op, en knipte met haar vingers. En alles leek weer bevroren. ‘Vet’, fluisterde ze zachtjes.