#148 binnen of buiten?

Niet binnen het maximaal aantal woorden.... sorry. Binnen of buiten. Jesse twijfelde. De wc was een betere plek voor dit. Buiten betekende risico. Nu had deze man waarschijnlijk niet lang nodig. De truc was om het ongezien te doen. “Ik zie je zo buiten.” De man volgde hem in zijn kielzog. Te dichtbij, en te opvallend. “Ik heet Richard, trouwens. En jij?” “Ik ga je pijpen, schat. Niet daten. Namen laten we achterwege.” Het liefst had hij de man ook achterwege gelaten. Gewoon weigeren die wanhopige zooi. Binnen, anders niet. Het was warm buiten, teveel volk op de been. Zo onopvallend mogelijk voelde Jesse aan de autoportieren. Zijn ogen gericht op de club. Een Ford gaf het eerste toe. Precies uit het zicht. Gesnapt worden was geen optie. Niet hier. Met een klik ging de deur open. Een ongeduldig handgebaar als uitnodiging naar de man uit die een gezicht trok alsof hij van gedachte ging veranderen. “Hoeveel was het ook al weer?” “Twintig voor een tripje naar de sterren en terug.” Richard twijfelde, te lang om hier te staan voor een zojuist opengebroken auto. “En wat als ik meer wil?” “Eerst leren lopen voor je gaat rennen schat. Voor vijftig doe ik je vanachter. Maar niet hier.” De kale bij de ingang had al meerdere malen hun kant op gekeken. Buiten onderhandelen betekende al het geld voor hemzelf. Gepakt worden was al het licht uit je ogen en op zijn minst een paar gebroken benen. “Luister,” met snelle korte passen liep hij naar Richard toe. “we beginnen rustig. En ik geef je een korting, voor een vijftig mag je mij ook doen en heb ik wat snoepgoed erbij.” Meestal vroeg hij het dubbele maar hij moest de man overhalen om tot actie. Jesse duwde hem voorzichtig de auto in om te voorkomen dat het op ging vallen. De uitsmijter had hen al gezien en leek iets te mompelen in zijn headset. Hij kon aan de ademhaling horen dat Richard zenuwachtig was. Jesse deed zijn broekriem los, voelde zijn bewustzijn, de spanning om gepakt te worden deed hem geen goed. Volledig gefocust op het witte poeper en waar hij het strooide, zag hij niet wat er gebeurde. Klaar voor actie leunde hij voorover, zijn hand op de hoofdsteun van de bestuurdersstoel. Richard was snel, graaide iets uit zijn broekzak en klikte het om Jesse’s pols. Het metaal sneed in zijn huid. Paniek schoot door zijn hoofd, maar bevroor toen hij zag wat Richard op hem gericht had.