Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
gs 9 juni 2017 - 19:12

#146 - Begraafplaats

Geluidloos fluisteren de populieren. Een roodborst, discreet op zoek naar pieren. Het is stil. Stiller nog is het in mij. Dan schelt een winterkoning. Nooit eerder, nergens anders Zo bewust dat ik nog leef.

Profile picture for user elysevdr

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
elysevdr 10 juni 2017 - 2:41
@gs, bij de eerste strofe dommel ik fijntjes in (alleen, ik durf het tegen jou met je originele schrijfstijl wel te zeggen, vind ik 'geluidloos fluisteren' inmiddels wel een beetje een cliché, zoals 'ik hoor de stilte' e.d.). Dan schrik ik abrupt wakker door de scheldende winterkoning. Mooi contrast! En ja, waar anders dan temidden van de natuur is leven zo voelbaar aanwezig, vooral hier, in contrast met de dood. :thumbsup: (Waarom 'Zo' met een hoofdletter?)

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 9 juni 2017 - 22:43
Begraafplaats, dood, pieren> mooi! :thumbsup: Ik was vanmiddag toevallig ook daar en daarom komt jouw beleving goed binnen. Het bewust zijn van het leven-juist daar. :)

Profile picture for user Riny

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny 10 juni 2017 - 12:42
Gijs, ... begraafplaats? Ja, natuurlijk, ligt ook in de natuur. De levende mens is daar ook druk mee bezig, er is van alles te doen. De begraven mens leeft toch door in herinnering en laat ons bezig zijn ... Dank voor je gedicht.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
gs 10 juni 2017 - 23:16
@elyse, dankjewel. Zeg het vooral als je clichés bespeurt. ‘wakker’ had ik in een eerdere poging in het gedicht staan. Geen scheldende winterkoning, maar een schellende. En ‘Zo’ omdat het het eerste woord van een regel is (dat er vijf regels met een punt eindigen is toeval)

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
gs 10 juni 2017 - 23:38
@Marietje, @Riny, dank jullie wel. Begraafplaatsen zijn voor mij intrigerend paradoxaal. Verstillend (het lezen van namen en jaartallen werkt dat in me uit), maar tegelijkertijd word ik heel blij van al het leven dat er vaak uitbundig aanwezig is.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ccscharl 11 juni 2017 - 10:17
@gs, je geeft in je gedicht prachtig weer wat je #5 uitlegt. Alle woorden zijn helemaal jij en alleen de titel geeft weer waar je bent. Knap gedaan. Ik ben er stil van. Groet Connie

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
i-Kat 11 juni 2017 - 10:35
Ik moest het een paar keer lezen, zat kennelijk niet in de juiste modus want het is prachtig als je de begraafplaats er bij hebt gevisualiseerd. Onder de indruk, graag gelezen.

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 11 juni 2017 - 18:39
Mooi, sober gedicht, Gijs. Geluidloos vind ik ook niet zo best. Is 'ruisend' niet beter? Nooit eerder, nergens anders? Als je leven je lief is, ga dan vaker naar een begraafplaats. :)

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
poëzie coach 12 juni 2017 - 11:27
Beste gs, Wat mooi, die overgang van de stilte buiten naar de stilte binnen. En dan vervolgens via de winterkoning terug naar geluid, naar leven. Een goede lijn in dit gedicht! Wil je er nog aan door werken, dan kun je kijken of je nog preciezer kunt zijn. Bijvoorbeeld het woord 'geluidloos' in de eerste zin. Je hoort de populieren, dus ze maken geluid. Toch? Hoe zou je dit dan kunnen omschrijven? Groet, Greetje Kruidhof

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
gs 14 juni 2017 - 21:15
@Joke, @Connie, @i-Kat: dank jullie wel @Dos, dankjewel Nooit eerder, nergens anders? Misschien ben ik wat vergeetachtig; had ik dat gevoel pas ook niet in mijn tuin? @Blavatski, @Brenda: dank jullie wel @Greetje. Dankjewel. Dat ‘geluidloos’ moet er maar aan geloven, denk ik. Je bent nummer drie die er over valt. @Nancy, dankjewel