Emy Schreiber, Taal is een vreemd ding. Ik keek naar je bijdrage en las het - Emy Schreiber / de musical / zomerse wind /gesloten ogen / vogels zingen /schaduw en licht, en ik zag Romy Schneider voor me als Sissi in een scene uit de gelijknamige film, dansend met haar ogen dicht in een weide met fluitende vogels etc. Die films zijn gemaakt in de jaren 50 voor het Duitse publiek en bewust heel zoet om de oorlogsellende te vergeten. Dat alles roept je gedicht bij me op ;)

@Emy mooi :thumbsup:

Emy, ... en dat heb je allemaal gezien toen je buiten was. Thuis heb je dat op 'papier' kunnen zetten. Dat heb je knap gedaan.

Beste Emy, ik was er meteen, in dat bos. Ik hoorde de zomerse wind (mooie toevoeging) en ik zag hoe dichtbegroeid het was. Je hebt al je zintuigen gebruikt! Het eind vind ik ook goed, dat verhaal van schaduw en licht. Mocht je er nog aan door willen schrijven, dan kun je misschien eens nadenken over de 'gesloten ogen' in de tweede strofe. Ik snap dat je dat schrijft, zo fijn altijd met de zon op je gezicht, maar het lijkt in tegenstelling met het kijken van de ik-figuur. Klopt dat? Groet! Greetje Kruidhof

Emy. Je verrast me met je mooie gedicht. De laatste zin is fantastisch, mooi in combinatie met de regels daarvoor. Echt poëtisch!

Hoi Emy, de titel is verrassend, maar passend bij de rest van je gedicht. Je hebt op bijzondere wijze geluiden en beelden verenigd, een musical in de natuur. Ik zat erbij in dat bos en genoot in stilte met mijn ogen dicht.