heel onpoëtisch ben ik dan toch geneigd 'getsie' te zeggen en ik snap niet waarom, want ik kan al het krioelend gespuis op mijn gemak en met fascinatie bezien; het moet dus weldegelijk iets in jouw formulering zijn

Brr, die lugubere fase heb je duidelijk kenbaar gemaakt Nancy ;) een opvallende invulling van deze opdracht, knap gedaan.

vergankelijkheid kan confronterend zijn ofzo

In het fijne gezelschap van door glibberig gekrioel doorregen mensen, weet je een door regen doorweekte grafsfeer neer te zetten. Mooi zo'n dubbele duiding }) :thumbsup:

De naakte waarheid van de vergankelijkheid. Niet fijn om te lezen, al proef ik een montere ondertoon van het snackende gezelschap.

@Nancy, je zou jouw gedicht moeten verkopen aan de Federatie van Crematoria. Niemand wil meer begraven worden, jou lezende. Ik haat hitte maar heb toch de beslissing genomen in het vuur te verdwijnen. Ik wil maar zeggen, je roept heel veel op met dit schrijfsel. Met of zonder snack. :D

Dag Nancy, Bij dit gedicht kan ik echt geen Walt Disney-gevoel krijgen; ik denk eerder aan Edgar Allen Poe. Spijtig dat je in zo'n melancholieke stemming bent. :( De laatste zin is een pareltje.

wat nou sorry? het is een onderwerp oud als de mensheid en nog altijd fascinerend, en je brengt het toch tamelijk origineel. Dat ik getsie wilde zeggen, terwijl ik zonder moeite mijn kinderen uitleg dat begraven mensen compost worden, net zoals al het organisch materiaal op de composthoop, betekent ten eerste dat je iets raakt, ten tweede dat ik er ook wel om kon lachen. Getsie drukt toch geen echte volwassen afkeer uit?

Beste Nancy, Deze uitwerking van de schrijfopdracht had ik niet verwacht ;) Interessant! Het idee vind ik goed. Is het een idee om nog iets meer in te zoomen op die wezentjes die met de mensen het graf delen? Nu heb je zowel ondergrondse dieren (ze spreken af in het graf) als boven de grond levende dieren in je gedicht (het tijgeren door bloemen). Dit kan best, maar dan zou ik de dieren benoemen zodat de lezer weet dat er verschillende dieren zijn. Ik was wat in verwarring en begon te puzzelen. Ik ben blij met de 'snack'. In een wat zwaarder gedicht helpt het enorm als er ergens een knipoogje zit. Dat helpt de lezer om het zware gedeelte aan te kunnen. Groet! Greetje Kruidhof

Mooi geschreven! Luguber, maar heel mooi gevonden, ik was erdoor geboeid en moest inderdaad een beetje lachen bij de snack (en dat bedoel ik positief). Coach Greetje Kruidhof heeft het over meerdere dieren. Ik dacht alleen over regenwormen te lezen; eerst bovengronds en dan naar beneden om te eten...

Ah, dank voor deze uitleg. Dat helpt. Ik ben even naar wikipedia gegaan om eens naar de regenworm te kijken. Daar staat dat een regenworm alleen dood plantaardig materiaal eet... De snack die ik zo leuk vond, wordt dan weer lastig. Wat is dichten toch altijd puzzelen he?! Groet, Greetje Kruidhof

Ha, duidelijk. Dank. Ik vind het een origineel gedicht, ondanks de vragen die ik had. Die doen daar niets aan af. Dus vat ze niet te kritisch op. Schrijf ze! Greetje Kruidhof

Ik vind 'm leuk :) ... dat zegt misschien wel wat over mij ... leuk geschreven :o :thumbsup:

Nancy, Door donker, krioelend en kleverig breng je mij direct in de juiste sfeer, en de donkere knipoog naar de snack mag in dit geval zelfs niet ontbreken. Door de beginregels dacht ik regenwormen, die komen naar boven als het regent, maken gaatjes in de aarde. De andere ondergrondse schepselen der aarde zijn noodzakelijk in jouw gedicht. Je zegt dat je in een lugubere fase zit, ik zie het als Nelschrijft, hoe jij met vergankelijkheid omgaat. De wereld zoals hij is. Of dat iets te maken heeft met luguber, is voor ieder anders. (En als je wil, kan je nog dieren benoemen, je hebt nog een tegoed van twee regels!) Ik vind het knap!

Ja hoor, ik zag wel een tekenfilm voor me met die rennende diertjes. Toch een heel vrolijk leven lijkt me zo. Dat ik daar kan liggen, ach, dan hebben zij er ieder geval plezier aan. Ik twijfelde over vuur maar ga nu toch voor grond, lol

Ik krijg zelf wel een beetje dat roodbruine glanzende kakkerlakgevoel erbij, met knisperend geluid en al. Maar niet per se luguber of negatief. Meer observatief. Bedankt voor dit gedicht!

Onderhoudend. Eerder vrolijk dan luguber (of heb ik zo’n afwijkende smaak). Ik denk niet dat de tweede strofe nodig is (maar als wel: dan zou ik eerder gaan voor pissebedden dan voor engerlingen)

Mooie taal in een ietwat aparte omgeving die ik wel een beetje luguber vindt. Alhoewel de pissebed wel een lieverdje is.