‘Zullen we zondag naar het strand gaan, Truus?’ ‘Ben je gek geworden? En dan uren in de file staan?’ ‘Je hebt gelijk. Wandelen in het bos dan?’ ‘En weer een tekenbeet krijgen, zoals vorige maand? Nee, dank je.’ ‘Stukje fietsen?’ ’Het wordt dertig graden, Henk. Dan zitten we te smelten onderweg.’ ‘Wat wil je dan in hemelsnaam?’ ‘Niets eigenlijk. Gewoon thuis blijven.’ Met een ruk staat Henk uit zijn stoel op en loopt chagrijnig weg. Truus gaat snel achter hem aan. ‘Héla, wacht even, waar ga je ineens naar toe?’ ‘Ik ga naar Kees. Kijken of ik met hem mee kan naar FC Utrecht - AZ.’ ‘Dat doe je toch niet met al die hooligans? Utrecht gaat echt niet meer Europa halen met een 3-0 achterstand. Het wordt levensgevaarlijk met die hersenloze loosers daar. Ze gaan natuurlijk rotzooi schoppen.’ ‘Nou dat weer. Zijn er eigenlijk dingen waar je niet bang voor bent?’ ‘Nou, winkelen bijvoorbeeld, of naar een braderie. Hartstikke leuk.’ ‘Weet je wel dat daar zomaar een bom kan ontploffen tussen het publiek?’ ‘Dat gebeurt niet in Nederland.’ ‘Zou ik niet zo zeker van zijn. Overal lopen van die domme, geïndoctrineerde moordenaars rond. Die lui denken notabene dat er zeventig maagden op ze liggen te wachten. Doen daar alles voor. Dat zijn nou echte loosers.’ ‘Ja, je hebt eigenlijk gelijk, Henk. Heel angstig allemaal.’ ‘Dus we kunnen nergens naar toe. Daarom ga ik zondag fijn naar voetbal.’ ‘Weet je wat? Laten we naar een tuincentrum gaan. Dat is leuk en veilig.’ En zo kwam het dat het echtpaar Trees en Henk zondagmiddag ruim twee uur rondwandelde in een tuincentrum, plantjes kocht en ontspannen pauzeerde in een tuincafé. Pas na thuiskomst vernam Kees de sensationele overwinning van FC Utrecht op AZ. Zijn dag was totaal verpest. Hij zat constant te mopperen op zijn onschuldige vrouw, omdat hij die middag een leuk feestje had gemist. ‘Kom Henk, vergeet het nou maar,’ troostte Truus hem. ‘Laten we na Studio Sport maar eens lekker vroeg naar bed gaan. Dan ben je alles zo weer vergeten.’