#143 black out

wekelijkse schrijfopdracht #143" Black Out We hebben gehoord dat er verder naar het noorden wel stroom is, dus daar gaan we heen. Bomen en borden liggen her en der geknakt en winkels houden hun luiken gesloten, maar het opvallendst zijn de mensen. De gebruikelijke stroom in zichzelf of hun telefoon gekeerde drukdoeners ontbreekt. Een onbekende man vertelt ons ongevraagd dat er vanaf de dertigste straat electriciteit is. “Gewoon die kant op lopen,” wijst hij enthousiast alsof het een godswonder is dat we door gewoon die kant op te lopen electriciteit zullen kunnen aanschouwen. “Daar zijn ook winkels open.” De eerste open winkel die we zien is een drogist. Voorzichtig manouvreren we de kinderwagen langs de benen van diegenen die hier bivakkeren terwijl zij hun mobiele telefoons opladen in de vele stopcontacten die kennelijk tussen de schappen schuilgaan. Maar we vinden er geen kaarsen. Met gas en water in tact en nog best wat te eten in huis, verbeelden wij ons normaal te kunnen leven, maar we hebben wel dringend kaarsen nodig om enig licht in huis te kunnen creëren. Binnen twee dagen zal ons huis akelig afgekoeld zijn nu we geen verwarming meer hebben, en nemen we de kinderen liever nog een keertje mee uit eten, al was het maar om ergens lekker warm te zitten, maar dat weten we nu nog niet. Nu zijn we blij wanneer we uiteindelijk ergens een laatste pakje kaarsen uit een schap kunnen vissen, al is de geur zelfs door de verpakking heen bedwelmend te noemen. We beginnen ons te verheugen op een avondje bij kaarslicht, aangestoken door de sfeer die even ondefinieerbaar als onmiskenbaar in de stad hangt.