Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#141 Perzisch kwatrijn, Oude bomen

Volledig onbekend met Perzische kwatrijnen en geen uitblinker in dichtwerk, toch maar een poging wagen, met de kennis die ik nu heb opgedaan met het lezen van diverse inzendingen: Statige herauten, gevormd door oude bomen Omarmen, beschermen mij als in mijn dromen Ik hoor het ruisen van de bladeren met gesloten ogen Daar lig ik op het mos en mag op adem komen Tweede versie nav opmerking van Mili :thumbsup: Statige lijfwachten, gevormd door oude bomen Omarmen, beschermen mij als in mijn dromen Ik hoor het ruisen van de bladeren met gesloten ogen Daar lig ik op het mos en mag op adem komen

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Connie, een heraut volgens Wikipedia is: Een heraut of volledig heraut van Wapenen (niet te verwarren met een heraldicus) was in de Europese middeleeuwen een in een tabberd geklede functionaris, voortgekomen uit groepen artiesten die met de ridders naar toernooien trokken. Simpeler gesteld staat heraut nu voor een aankondiger. Ik begrijp daarom niet je keuze voor dit woord in de context van je kwatrijn dat m.i. potentie heeft. Waarom 'mag' in de laatste zin. Wie geeft daar 'goedkeuring' voor?

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, dank voor je opmerking over de heraut. Ik verzuimde de juiste betekenis op te zoeken. Bedoel eigenlijk lijfwachten. Zal verbetering aanbrengen. Wat ben je toch scherp in het zien van zulke onvolkomenheden. Mag omdat ik het mezelf toesta :) Groet Connie

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Connie, dit is een toppertje! Als ik beloof geen herrie te maken met toetsenborden, muisklikken, scrollen en schaterlachen, mag ik er dan even bij komen liggen, daar op het mos onder die dikke eik? Dit lijkt mij nl. een prima ontstresser, zoals jij dat geweldig in beelden weet te vangen! En van al die opdrachten en reacties en reacties op reacties krijg ik behoefte aan zo'n plekje als jij hier omschrijft! Heel mooi! :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Willemina, zoals bekend schrijven we toch allemaal voor onszelf? Die rust voel ik ook niet altijd, maar ik verlang er wel vaak naar (als in mijn dromen). Ik denk ook dat die rust niet uit het kwatrijn zal komen, maar vanuit onszelf. :) Dank voor je reactie, fijne dag. Schiet de verhuizing al op? Connie

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
SOL lag er weer even uit en mijn reactie verdween in het niets. Ik ben nog op zoek naar een ander huis, Connie. Wel al aan het opruimen en wegdoen dus kaal en ongezellig hier. Geen thuis meer. Bedankt voor je interesse en jij ook nog een fijne dag. Groet, Willemina

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik lig met je mee, op een open plekje onder eeuwenoude eiken, genietend van wat zich rond me afspeelt. Prachtige beleving Connie!

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Willemina, in zo'n situatie is rust binnen en buiten jezelf natuurlijk ver te zoeken. Ik gun je snel een nieuw thuis. Groet Connie

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@leeghoofd: oude eiken daar heb ik ook heel veel mee. Misschien komt daarover nog eens een toepasselijke weekopdracht :) Dank voor je fijne reactie, Connie

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Volledig onbekend met Perzische kwatrijnen en geen uitblinker in dichtwerk, toch maar een poging wagen, met de kennis die ik nu heb opgedaan met het lezen van diverse inzendingen: Statige herauten, gevormd door oude bomen Omarmen, beschermen mij als in mijn dromen Ik hoor het ruisen van de bladeren met gesloten ogen Daar lig ik op het mos en mag op adem komen Tweede versie nav opmerking van Mili :thumbsup: Statige lijfwachten, gevormd door oude bomen Omarmen, beschermen mij als in mijn dromen Ik hoor het ruisen van de bladeren met gesloten ogen Daar lig ik op het mos en mag op adem komen
Hallo ccscharl, Niet gek voor een eerste Perzisch kwatrijn. Het straalt rust uit. De tweede versie is beter inderdaad. Ik ben geneigd het 'omarmen' te schrappen, want ik zie dat niet helemaal voor me. Het kan ook zonder, of misschien kun je het nog vervangen door een ander woord, zoals 'omgeven'. Groet van Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@schrijfcoach Wilma, met omarmen wil ik de bescherming door de oude bomen benadrukken, hetgeen volgens mij in dromen heel goed mogelijk is. Dank voor uw feedback. Ben blij dat het me gelukt is, terwijl ik deze week eigenlijk wilde overslaan. Ik heb genoten van alle inzendingen. Groet Connie

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@schrijfcoach Wilma, met omarmen wil ik de bescherming door de oude bomen benadrukken, hetgeen volgens mij in dromen heel goed mogelijk is. Dank voor uw feedback. Ben blij dat het me gelukt is, terwijl ik deze week eigenlijk wilde overslaan. Ik heb genoten van alle inzendingen. Groet Connie
Ik heb ook genoten Connie. Tof dat iedereen er zo mee aan de slag gegaan is, ook de niet-dichters! Tot een volgende opdracht, Wilma

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Connie, ik vind die tweede versie echt prachtig! Ik zag het omarmen juist wel voor me, of ik bedoel, ik voelde het!

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@i-Kat, dank je voor je reactie. Zulke beelden oproepen vind ik zelf veel voldoening geven. Groet, Connie

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Connie, Een bedje van mollig gras, een bladerdak van bomen, dit is een fragment van een liedje uit mijn jeugd. Heerlijk moment zo'n dagdroom. Mili heeft natuurlijk gelijk dat herauten iets anders voorstellen dan lijfwachten, maar ik vind herauten een prachtig woord; mag van mij blijven. Wat ook mooi zou zijn is gewoon "statige bewakers" (evenveel lettergrepen en naar mijn inziens meer rust gevend van inhoud.) :o

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Blavatski, dank voor het lezen. Ik stond geheel niet stil bij herauten, maar het gaf mij een statig en sterk beeld, alleen het woord dus. Dat zijn van die spontane opwellingen die er zomaar ineens zijn. Fijn dat ik een jeugdherinnering kon oproepen. Groet Connie