Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#141 Perzisch Kwatrijn

6 mei 2017 - 11:25
Ik moet steeds aan tapijten denken en aan katers bovendien Dan komt ook Jan Klaassen storen, gevolgd door Donald en Katrien De associatie-chaos verstoort iedere orde Hoe de zon goud door de gordijnen schijnt, willen mijn woorden nog niet zien

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 mei 2017 - 13:41
@schrijvenmaar, ik lees hier over een vrouw met jonge kinderen, handenbinders. Je laatste zin, een hele fraaie.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
6 mei 2017 - 14:45
@schrijvenmaar. Ik had even een duwtje nodig met de reactie van Mili. Met dat beeld herlezen en vind je kwatrijn bijzonder origineel. De laatste zin is prachtig!

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 mei 2017 - 16:38
haha, en het waren ditmaal eens niet de kinderen maar mijn eigen associaties bij de woorden 'perzisch' en 'kwatrijn' die mij het dichten bemoeilijkten. bedankt voor jullie reacties!

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 mei 2017 - 23:14
Dat je in de kleine kinderen zit, Lisette, zou je met een beetje fantasie uit je kwatrijn kunnen afleiden. Onlangs nog met je kinderen naar de poppenkast gekeken en daar kwamen ze voorbij Jan Klaassen en Kwatrien. En was Katrien ook niet de vrouw van Donald Duck? Deze namen uit de kinderwereld lepel je niet zomaar op als je geen klein grut dagelijks om je heen hebt lopen. So wie so ben je in die toestand niet instaat helder te denken, door steeds maar afgeleid te worden door mama dit en mama dat. Geef de hoop niet op, je redding is nabij, er sijpelt zonnegoud langs en door de vitrage, de eerste stralen hebben je al bereikt.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2017 - 10:12
In de eerste zin kon ik mij vinden, ik maakte daarom mijn titel zandtapijt. En dan zie ik jou zitten, je mijmert over je vers, je kinderen dartelen om je heen, en het goud wat de glans toevoegt. Ik vind t prachtig in vier zinnen samengevat.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2017 - 12:44
Poëtisch verwoord hoe je worstelde met de opdracht en dan toch zo iets moois er van maken, knap!

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2017 - 11:41
het leken me zulke vanzelfsprekende associaties, en zeker voor mede SOL-ers een herkenbaar probleem ... leuk om te zien hoe verschillend er toch gelezen en gereageerd wordt; dank voor jullie reacties!

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2017 - 13:05
@schrijvenmaar, kan me helemaal vinden in de associatiechaos, terwijl je je hersenen pijnigt met de wil om de schrijfopdracht in te vullen. Soms frustrerend, soms verrassend. Goede weergave, Groet Connie

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2017 - 13:07
Schrijvenmaar, Ik op mijn beurt associeer jouw tapijt dan meteen weer met een vliegend tapijt en zie Alladin verschijnen met zijn wonderlamp. Het wordt druk met al die sprookjes- en stripfiguren. ;) De laatste zin van je Perskwatrijn intrigeert. Schreef je dit vroeg in de ochtend?

Lid sinds

19 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2017 - 18:18
Ik moet steeds aan tapijten denken en aan katers bovendien Dan komt ook Jan Klaassen storen, gevolgd door Donald en Katrien De associatie-chaos verstoort iedere orde Hoe de zon goud door de gordijnen schijnt, willen mijn woorden nog niet zien
Hallo schrijvenmaar, Een grappige opvatting van het kwatrijn. Associëren kan vreemde dingen opleveren, zoals dit licht ironische gedicht. Ik lees de laatste regel als een knipoog naar de weemoed die de meeste Perzische kwatrijnen uitdrukken. Leuk gedaan, groet van Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal