#141 Ze was niemand

Dos, mooi en ontroerend. Dat doe je verdraaid goed!

Dos, mooi en ontroerend. Dat doe je verdraaid goed!

Ton, jij zult het beamen, als je de deur op een kier zet, dat floepen ze naar binnen, de kwatrijnen. Het lijken wel Perzische katten.

Dag Dos, Ogenschijnlijk luchtig, maar triest met een diepe waarheid. (Ik denk zelf dat het nog triester is en dat ze niet schuchter, maar verbeten zou kunnen klinken.)

Dag Dos, Ogenschijnlijk luchtig, maar triest met een diepe waarheid. (Ik denk zelf dat het nog triester is en dat ze niet schuchter, maar verbeten zou kunnen klinken.)

Bij het eerste interview was ze nog schuchter. Daarna kwam de onderkenning, toen de scheiding en later de woede en nog erger. Weer dank, Angus.

Och hemel Dos, Het leest als een luchtige grap, maar wat een treurige werkelijkheid. Wederom mooi gedaan. Petje af! (en daar hebben ze geen emoji voor)

Och hemel Dos, Het leest als een luchtige grap, maar wat een treurige werkelijkheid. Wederom mooi gedaan. Petje af! (en daar hebben ze geen emoji voor)

Het hoeft geen non te zijn en cellen heb je in vele vormen en maten. Dank voor je aanwezigheid, Marceline.

@Dos, Als het niet Perzisch hoefde te zijn, zou ik het beperken tot de eerste twee (krachtige) regels. Daarin heb je (impliciet) alles al gezegd.

Dos, Mooi!

@Dos, Als het niet Perzisch hoefde te zijn, zou ik het beperken tot de eerste twee (krachtige) regels. Daarin heb je (impliciet) alles al gezegd.

gs, in de eerste twee zinnen zeg ik inderdaad veel, je kunt er als lezer alle kanten mee op. In de volgende twee zinnen geef ik aan waarom ze het niet kan. Dat blijkt niet impliciet uit de eerste twee. Dank voor het meedenken.

Dos, Mooi!

Leeuwin, mooi dat je het mooi vond.

Ze was niemand ‘Wees toch uzelf’, sprak ik tot de non schuchter zei ze dat ze dat niet kon een halve eeuw opgesloten in een cel was ze niemand, te ver van de bron

Hallo Dos, Nog eentje van jouw hand, een stuk serieuzer dan de vorige (Het hoen). Deze is mooi in balans, wel treurig. Niets meer aan doen! Groet van Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal

Ze was niemand ‘Wees toch uzelf’, sprak ik tot de non schuchter zei ze dat ze dat niet kon een halve eeuw opgesloten in een cel was ze niemand, te ver van de bron

Hallo Dos, Nog eentje van jouw hand, een stuk serieuzer dan de vorige (Het hoen). Deze is mooi in balans, wel treurig. Niets meer aan doen! Groet van Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal

Weer dank voor je aandacht, Wilma.

:thumbsup:

;) :thumbsup:

:thumbsup:

Schrijven is wat veel gezegd.

@Dos, zelf ken ik diverse nonnen die beslist niet ver van hun bron zijn, nee zij ervaren de Bron heel dicht bij zich. Wel zijn dat nonnen die ook heel realistisch in de wereld buiten het klooster staan. Nonnen in een slot ken ik niet van nabij, maar daarin kan ik me vinden, vooral na je toelichting #6. Heel mooi beschreven, groet Connie

Ze was niemand ‘Wees toch uzelf’, sprak ik tot de non schuchter zei ze dat ze dat niet kon een halve eeuw opgesloten in een cel was ze niemand, te ver van de bron

Intrigerend want als de -ik- God is dan heeft Hij zijn werk niet goed gedaan. Als de ik persoon niet God is dan heeft zij haar tijd verspild. Sorry, ik krijg het niet duidelijk en daarom komt het niet voor 100% binnen.

Dag Dos, Ik vind het een mooi kwatrijn met een diepe inslag. Wel kwam bij mij ook de gedachte binnen dat de schuchtere non "jammer genoeg" de Bron niet heeft gevonden. Maar wie vindt die wel? :o

@Dos, zelf ken ik diverse nonnen die beslist niet ver van hun bron zijn, nee zij ervaren de Bron heel dicht bij zich. Wel zijn dat nonnen die ook heel realistisch in de wereld buiten het klooster staan. Nonnen in een slot ken ik niet van nabij, maar daarin kan ik me vinden, vooral na je toelichting #6. Heel mooi beschreven, groet Connie

Connie, in z'n algemeenheid zou je kunnen stellen dat, als je je leven lang in iets of iemand hebt geloofd en je hele leven daarop hebt ingesteld, je de weg even goed kwijt bent als je tot de ontdekking of inzicht komt al die tijd bedrogen te zijn. Dank voor je reactie.

Ze was niemand ‘Wees toch uzelf’, sprak ik tot de non schuchter zei ze dat ze dat niet kon een halve eeuw opgesloten in een cel was ze niemand, te ver van de bron

Intrigerend want als de -ik- God is dan heeft Hij zijn werk niet goed gedaan. Als de ik persoon niet God is dan heeft zij haar tijd verspild. Sorry, ik krijg het niet duidelijk en daarom komt het niet voor 100% binnen.

Marietje, waarom zou de 'ik' uit de eerste regel God zijn? dat blijkt toch uit niets. Veel eerder zou het een gedragstherapeut kunnen zijn of de schrijver dezes. De persoon in kwestie is inderdaad tot het besef gekomen dat ze haar leven heeft vergooid door zich te identificeren met 'luchtspiegelingen'. Dank voor je reactie.

Dag Dos, Ik vind het een mooi kwatrijn met een diepe inslag. Wel kwam bij mij ook de gedachte binnen dat de schuchtere non "jammer genoeg" de Bron niet heeft gevonden. Maar wie vindt die wel? :o

Blavatski, de non heeft lange tijd gedacht dicht bij de Bron te zitten en onderwierp er zich volledig aan, tot ze ging nadenken en de twijfel toesloeg. Er zijn velen die de bron vinden, die ligt niet ver verwijderd van je eigen bron. Fijn dat je even op bezoek kwam.