# 141 - Perzisch Kwatrijn: De mees

Mili, je hebt ze goed geobserveerd die gevederde dwingelanden. Zo heb ik ze ook wel eens gezien. Alleen die doodoppe pootjes zijn me ontgaan. Maar het bekt hier wel lekker. Ik vroeg me af of het niet 'om het legsel' moet zijn, maar stupid me waarschijnlijk niet. Een invulling vol levenslust van de opdracht.

Het heeft iets vermakelijks, het menselijke 'gedoe' met kinderen te zien in het vogelgedrag. Tenminste, door de tem 'job-hop' wek je bij mij die associatie op. En om die reden mogen (wat heet: moeten!) van mij de doodoppe pootjes blijven staan.

Leuk beschreven en ik hou van de laatste zin: het leven in een notendop. Het geheel leest voor mij niet erg soepel, ik denk doordat je veel relatief moeilijke woorden achter elkaar gebruikt.

@Dos, ze vliegen onophoudelijk voor mijn ogen heen en weer. Stel je voor. Ik zit achter het raam, word gebeld waarna ik allemaal Franse woordjes ga zeggen. Ze vliegen heen en weer zoals mijn koolmeesjes in mijn lusthof. En ik fopte je met 'op' in plaats van 'om'. @Marceline, goed aangevoeld, de onderlaag, het menselijk gedrag versus hun kinderen. En op een dag vallen ze uit de nestkast en vliegen verder. Koolmeesjes wegen 17 gram las ik op internet. En 'doodoppe' als woord schijnt niet te mogen. Ik doe het wel, Verzin mijn eigen woorden. @Dreaming, 'het leven in een notendop' is een cliché. De moeilijke woorden zijn waarschijnlijk de beschrijving van een koolmees? Hartelijk dank voor de reacties.

Mili, een beeldend gedicht, ik zie de vogeltjes voor me. En leuk die vergelijking met de menselijke bedrijvigheid. Ik zit even met de eerste zin. Volgens mij moet het grammaticaal zijn: schril geëis uit jonge kelen roept in plaats van roepen (onderwerp of interpreteer ik nu verkeerd?) Je zou ook kunnen zeggen: schril eisende jonge kelen roepen ...

Ik vond het ook lastig om te lezen en ik denk inderdaad door de eerste zin maar ook door job-hop wat ik hier niet kon plaatsen. Doodoppe vind ik dan weer briljant verzonnen en begreep ik meteen! Creatief hoor.

Ha Mili, sterk, de mees als mens, scheelt ook maar één letter, maar toch; zo raak! En doodoppe pootjes; mooie vinding, inderdaad die mag er niet uit! Chapeau (ik zie dat je ook Franse woordjes zegt, overlaad ik jou meteen met mijn Franse woordenschat ;) )

Originele gedachte. Milli, om het gezwoeg van de mens te vergelijken met dat van vogels met hun kleintjes. En knap hoe je altijd weer bijzondere woorden bedenkt. De Van Dale wordt door jou toedoen steeds dikker, vrees ik. Alleen: bedoelde je niet hopjob i.p.v. job-hop? :o

Wat vind ik dit mooi, lief, leuk, geweldig, fantastisch, je overdonderde mij, prachtig Mili!

@Nel, ik houd het 'geëis' om reden van geellijf. Met roepen permitteer ik mij wellicht vrijheid. Pa en ma koolmees worden opgeroepen. Dank voor je suggesties en reactie. @iKat, een hoppende baan, van rups naar rups? In het woord 'doodoppe' zie ik nu de pootjes van een vogel staan. :D @Ton, chapeau en dan nog wel foutloos geschreven. Ben trots op je en draag 'm meteen. ;) @Jules, nee, echt job-hop. Het is leuk woorden te verzinnen die gaan rondzingen. Weet jij wat 'wuf' is? @Madd, je laat me overdonderd achter. Hartelijk dank!

Milli, ... geweldig. Ik zie hier ook die vogeltjes jobhoppen met die doodoppe pootjes. Ik denk dat die woorden al schrijvende uit je vingers kwamen. Prachtig; het was weer genieten.

Zoals bij ieder schrijfsel van jou krijg ik een grote lach. Zo ongeremd creatief, zo je eigen stijl. Ik heb geen kaas gegeten van kwatrijnen. Kan dus alleen iets zeggen over hoe het binnenkomt en ja het is weer beeldend en ammusant. Bedankt voor weer een lach :{}

@Riny, ik kreeg natuurlijk rode kringeltjes onder de door jou aangehaalde woorden, maar ik trok me er niets van aan. Fijn dat je genoot en lieve groeten aan jouw vogeltjes. @Nancy, een compliment dat ik koester, ongeremd te zijn. ;) Hartelijk dank voor jullie reacties.

Schril geëis uit jonge kelen roepen geellijf en zwartkop op het legsel uit hun liefdesleven te voeden in een continue job-hop scherende staartpennen, bolle witte wangen, mosgroen als zij zich naar binnen haasten trillend op hun doodoppe pootjes, het leven in een notendop.

Hallo Mili, Je hebt de mezen inderdaad goed geobserveerd, zoals iemand hierboven ook al zegt. Het is wel een erg vol en druk gedicht, wat natuurlijk bij het onderwerp past. De eerste twee regels lopen echt niet lekker, alsof ze niet in hun keurslijf passen.'Het leven in een notendop' vind ik een tamelijk dodelijk cliché. Probeer het gedicht wat evenwichtiger te maken en toch het 'drukke' te behouden. Succes! Groet van Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal

Pfff, de rust is ver te zoeken. Dat gevoel heb je goed overgebracht. :nod:

Mili, ik wordt moe als ik me in die vogelouders verplaats. Ik herinner mij mijn eigen doodoppe pootjes. Ik moest een aantal malen kezen en laten bezinken, maar dan valt het kwartje wel. :) Groet Connie

@Schrijfcoach Wilma, ten eerste dank voor de uitgebreide, weloverwogen en uitbundige reacties die je eenieder gaf. Ik heb het allemaal gelezen. Ik kan ook mindere creaties maken, lees ik. :o Bij de eerste twee regels vond ik ze bij het (hardop) uitspreken niet in een keurslijf passen, eerder had ik de intentie koolmeeskleuren en hun gedragingen te beschrijven. Maar uiteraard respecteer ik jouw mening. Jij bent de lezer. Ik kan wel zo veel willen. ;) Over 'het leven in een notendop' gaf ik zelf in een reactie hierboven weer dat het een cliché is. Dit deed ik bewust omdat het mensenleven zowel als het vogelleven m.i. een cliché is. Hartelijk dank voor je werk.

@Marietje, hoe druk is onze postduif eigenlijk nog, of is hij rustig geworden? ;) @Connie, van vallende kwartjes houd ik en ook van vrouwen met kinderen die zich herkennen. Dank jullie hartelijk voor de reacties.

Mili, Ik vind het leuk. Een mei-kwatrijn. :)

@Beste Milli, je moet mij niet van die moeilijke vragen stellen. Maar volgens mij betekent "wuf" een oude, vieze vrouw. Ja toch? :o

@Willemina en @Jules, ter afsluiting van deze kwatrijn-reeks, in mei leggen vogels een ei toch - ben zelf ook een ei aan het leggen - en Jules, nee, je hebt het mis. Dank jullie wel.