Broertje en zusje keken al een tijd uit naar Koningsdag. Ze wilden de boeken en speelgoed waar ze niets meer mee deden verkopen. Ook mochten ze de spullen van hun ouders, die al tijden in de garage stonden en niet meer gebruikt werden, bij de weg zetten. Om mensen naar hun markt te lokken gingen ze enthousiast aan de slag. Ze plakten papieren op bomen, lantaarnpalen en postbussen. Daar stond op dat iedereen de mooiste dingen kon kopen voor weinig geld. Ze hadden alles uitgestald en zaten geduldig op de grond achter hun koopwaar. Door hun reclame kwamen er veel mensen langs. Niet alleen uit hun eigen dorp maar ook uit een naburig dorp. Er kwam een echtpaar aangefietst, man en vrouw stapten af, keken naar de straatnaam en het huisnummer. 'Klopt het dat dit het adres van de vrijmarkt is?' vroeg de vrouw met een schelle stem. De kinderen knikten. 'Schandalig. Hebben wij verdorie tien kilometer moeten fietsen om deze rotzooi te zien?' De opbrengst aan het eind van de dag was drie euro.