#138 Het paasei

Dag Meta, het verhaal boeit meteen vanaf de eerste zin. Door je woordkeuze schep je meteen een duidelijke sfeer. Ik heb bijna plaatsvervangende buikpijn bij het lezen hoe de hoofdpersoon met weerzin zijn geboortedorp inloopt. Je bouwt de spanning goed op. En het einde is naar, maar onvermijdelijk. Een kleine puntje van feedback: Ik heb een zinnetje waar ik zelf misschien iets anders voor zou schrijven:

Zijn mondhoeken gaan naar beneden ..

Meta Boonstra, Paaswraak, nogal wreed aangezien de dienst staat te beginnen en de kerk gevuld zal zijn. Goed en gedoseerd geschreven.

Hoi Meta, Bijzonder verhaal; geweldige sfeerbeelden (deed me even denken aan "Het Dorp" van Wim Sonneveld), aparte wending. Tjonge, wat een verhaal, zeg! Mijn complimenten! :thumbsup: :thumbsup: Met vriendelijke groet, Ton Badhemd

Nu maar hopen dat alleen meneer pastoor de pisang is. Ik begrijp je beweegredenen om dat stukje nu te schrijven. De Klokkentorens van Rome, maar ondertussen...

Meta, Wat een verhaal! Je trekt mij er gelijk in en laat mij meelopen met zijn gang door het dorp, dat je zo beschreven hebt dat ik het voor mij zie. Het zijn misschien wat veel details, maar ik vind ze passend. Het geeft het verhaal iets lieflijks waardoor het slot nog beter binnenkomt. Janp schrijft dat het wat wreed is omdat waarschijnlijk de hele gemeente binnen zit. Maar je schrijft [Natuurlijk geloofden ze de pastoor, en niet het jochie, dat raaskalde over…] Dus ik denk dat zijn bedoeling ook wraak op de hele gemeenschap was. Goed gedaan!

Dag Meta, Toen ik de opdracht "de klokken van Rome" plaatste zette ik de deur wijd open om veel bontgekleurde paaseieren te ontvangen. Hier komt dus een bomgevuld ei binnenvliegen dat in plaats van vreugde, dood en verdriet zaait. De frustratie van de kleine jongen van weleer drijft hem naar zijn geboortedorp om op een originele sluwe manier wraak te nemen .Het verhaal is mooi geschreven, de achterliggende drijfveer is minder mooi maar begrijpelijk. Rome heeft inderdaad steken laten vallen waardoor ontelbaar veel (kinder)zielen diep gekwetst zijn. Je benadert het item op ludieke wijze. Proficiat. In de loop der jaren hebben de "klokken" van Rome aan veel kinderen (en aan hun ouders) de blijdschap gegeven die bij het Paasfeest behoort; de traditie van het eieren kleuren, verstoppen en zoeken. Laten we vooral daar aan denken. Zalig Pasen, Meta.

Een juiste opbouw in het verhaal. :thumbsup: Details matters omdat voor mij het woord jengelen in zin 1 al aangeeft dat de sfeer niet lieflijk is. Goed aangegeven dat dingen die jezelf als kind herinnert kleiner worden gezien als volwassene. [Eigenlijk is het een nietszeggend gebouw met doffe, gelige ramen.] Door het woord nietszeggend trok ik even de conclusie dat hij spijt kreeg maar hij zet zijn daad door. Misschien is het woord -gewoon- gebouw meer op zijn plaats of is de spijt juist de bedoeling en trekt de misselijk makende geur van de pastoor hem over de streep? Goed geschreven verhaal met een wending die niet zo verrassend is dat het ongeloofwaardig is. :nod:

Dag Meta, het verhaal boeit meteen vanaf de eerste zin. Door je woordkeuze schep je meteen een duidelijke sfeer. Ik heb bijna plaatsvervangende buikpijn bij het lezen hoe de hoofdpersoon met weerzin zijn geboortedorp inloopt. Je bouwt de spanning goed op. En het einde is naar, maar onvermijdelijk. Een kleine puntje van feedback: Ik heb een zinnetje waar ik zelf misschien iets anders voor zou schrijven:

Zijn mondhoeken gaan naar beneden ..

Het eerste stuk van die zin vind ik persoonlijk niet passen in het geheel, het is te beschrijvend, terwijl je met je andere woordkeuze de lezer het laat invullen. Verder een goed verhaal, hoor!