Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#138 Het paasei

De kerkklokken jengelen hem tegemoet wanneer hij zijn geboortedorp nadert. Hij klemt de rieten mand tegen zijn buik. Voor het oude huis, iets afgelegen van de straat, houdt hij zijn pas een moment in. Een meisje pakt schaterlachend een bontgekleurd ei tussen de narcissen vandaan. Zijn mondhoeken gaan naar beneden en in gedachten ziet hij een kleine jongen stil en beschaamd in de tuin staan. De klinkers van de dorpsstraat zijn vervangen door asfalt, de kruidenier op de hoek is een frietzaak geworden en het schooltje veranderd in een buurthuis. Dan doemt de kerk voor hem op. Veel kleiner dan hij meende te herinneren. Eigenlijk is het een nietszeggend gebouw met doffe, gelige ramen. Hij loopt het grindpad op, gaat naar de achterkant, en laat de deurklopper één keer neerkomen. Op internet ontdekte hij dat de pastoor zijn gemeente trouw gebleven is. Dan vult de pastoor de deuropening. Een rode stola met gouden kruisen om zijn ronde schouders gedrapeerd. In niets lijkt hij meer op de slanke innemende man, die in de dorpsgemeenschap op handen gedragen werd. Op zijn bijna violette ogen na. Natuurlijk geloofden ze de pastoor, en niet het jochie, dat raaskalde over… ‘Wat kan ik voor u doen?’ Zelfs zijn stem klinkt anders, zwaarder. ‘Ik kom u een paasei brengen.’ ‘Dank u wel. U bent nieuw in de gemeente?’ Hij schudt zijn hoofd. De geur van de pastoor is nog hetzelfde. Hij kokhalst bijna. ‘De mand is zwaar.’ ‘Er zit een verrassing in het ei.’ De pastoor tikt op zijn horloge. ‘De dienst begint...’ ‘U zult herrijzen.’ De pastoor knikt. ‘Ga met God.’ En sluit met een zelfvoldane glimlach de deur. Hij loopt het pad af, steekt de straat over, en drukt op de ontsteker in zijn jaszak. De explosie licht het dak van de kerk.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Meta Boonstra, Paaswraak, nogal wreed aangezien de dienst staat te beginnen en de kerk gevuld zal zijn. Goed en gedoseerd geschreven.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Meta, Bijzonder verhaal; geweldige sfeerbeelden (deed me even denken aan "Het Dorp" van Wim Sonneveld), aparte wending. Tjonge, wat een verhaal, zeg! Mijn complimenten! :thumbsup: :thumbsup: Met vriendelijke groet, Ton Badhemd

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nu maar hopen dat alleen meneer pastoor de pisang is. Ik begrijp je beweegredenen om dat stukje nu te schrijven. De Klokkentorens van Rome, maar ondertussen...

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Meta, Wat een verhaal! Je trekt mij er gelijk in en laat mij meelopen met zijn gang door het dorp, dat je zo beschreven hebt dat ik het voor mij zie. Het zijn misschien wat veel details, maar ik vind ze passend. Het geeft het verhaal iets lieflijks waardoor het slot nog beter binnenkomt. Janp schrijft dat het wat wreed is omdat waarschijnlijk de hele gemeente binnen zit. Maar je schrijft [Natuurlijk geloofden ze de pastoor, en niet het jochie, dat raaskalde over…] Dus ik denk dat zijn bedoeling ook wraak op de hele gemeenschap was. Goed gedaan!

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Meta, Toen ik de opdracht "de klokken van Rome" plaatste zette ik de deur wijd open om veel bontgekleurde paaseieren te ontvangen. Hier komt dus een bomgevuld ei binnenvliegen dat in plaats van vreugde, dood en verdriet zaait. De frustratie van de kleine jongen van weleer drijft hem naar zijn geboortedorp om op een originele sluwe manier wraak te nemen .Het verhaal is mooi geschreven, de achterliggende drijfveer is minder mooi maar begrijpelijk. Rome heeft inderdaad steken laten vallen waardoor ontelbaar veel (kinder)zielen diep gekwetst zijn. Je benadert het item op ludieke wijze. Proficiat. In de loop der jaren hebben de "klokken" van Rome aan veel kinderen (en aan hun ouders) de blijdschap gegeven die bij het Paasfeest behoort; de traditie van het eieren kleuren, verstoppen en zoeken. Laten we vooral daar aan denken. Zalig Pasen, Meta.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een juiste opbouw in het verhaal. :thumbsup: Details matters omdat voor mij het woord jengelen in zin 1 al aangeeft dat de sfeer niet lieflijk is. Goed aangegeven dat dingen die jezelf als kind herinnert kleiner worden gezien als volwassene. [Eigenlijk is het een nietszeggend gebouw met doffe, gelige ramen.] Door het woord nietszeggend trok ik even de conclusie dat hij spijt kreeg maar hij zet zijn daad door. Misschien is het woord -gewoon- gebouw meer op zijn plaats of is de spijt juist de bedoeling en trekt de misselijk makende geur van de pastoor hem over de streep? Goed geschreven verhaal met een wending die niet zo verrassend is dat het ongeloofwaardig is. :nod:

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Meta, het verhaal boeit meteen vanaf de eerste zin. Door je woordkeuze schep je meteen een duidelijke sfeer. Ik heb bijna plaatsvervangende buikpijn bij het lezen hoe de hoofdpersoon met weerzin zijn geboortedorp inloopt. Je bouwt de spanning goed op. En het einde is naar, maar onvermijdelijk. Een kleine puntje van feedback: Ik heb een zinnetje waar ik zelf misschien iets anders voor zou schrijven:

Zijn mondhoeken gaan naar beneden ..
Het eerste stuk van die zin vind ik persoonlijk niet passen in het geheel, het is te beschrijvend, terwijl je met je andere woordkeuze de lezer het laat invullen. Verder een goed verhaal, hoor!

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Meta Boonstra, Paaswraak, nogal wreed aangezien de dienst staat te beginnen en de kerk gevuld zal zijn. Goed en gedoseerd geschreven.
Dank je wel, Janpmeijers Inderdaad een wreed verhaal. HP haatte de hele dorpsgemeenschap.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Meta, Bijzonder verhaal; geweldige sfeerbeelden (deed me even denken aan "Het Dorp" van Wim Sonneveld), aparte wending. Tjonge, wat een verhaal, zeg! Mijn complimenten! :thumbsup: :thumbsup: Met vriendelijke groet, Ton Badhemd
Bedankt voor je complimenten, Ton! Het dorp van Wim Sonneveld ken ik niet. Straks even googelen ;) Het verhaal diende zich vol geweld aan, nadat ik in eerste instantie geen inspiratie had. :confused:

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nu maar hopen dat alleen meneer pastoor de pisang is. Ik begrijp je beweegredenen om dat stukje nu te schrijven. De Klokkentorens van Rome, maar ondertussen...
Meneer de pastoor wordt in kleine stukjes bij Petrus afgeleverd 8) Bedankt voor je reactie.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Meta, Wat een verhaal! Je trekt mij er gelijk in en laat mij meelopen met zijn gang door het dorp, dat je zo beschreven hebt dat ik het voor mij zie. Het zijn misschien wat veel details, maar ik vind ze passend. Het geeft het verhaal iets lieflijks waardoor het slot nog beter binnenkomt. Janp schrijft dat het wat wreed is omdat waarschijnlijk de hele gemeente binnen zit. Maar je schrijft [Natuurlijk geloofden ze de pastoor, en niet het jochie, dat raaskalde over…] Dus ik denk dat zijn bedoeling ook wraak op de hele gemeenschap was. Goed gedaan!
Dank je wel, Marceline. Door de details wilde ik inderdaad de verstreken tijd laten zien. En je hebt het goed gezien. HP voelde zich door de dorpsgemeenschap verraden en verstoten en wilde zoveel mogelijk slachtoffers.Haat maakt blind.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Meta, Toen ik de opdracht "de klokken van Rome" plaatste zette ik de deur wijd open om veel bontgekleurde paaseieren te ontvangen. Hier komt dus een bomgevuld ei binnenvliegen dat in plaats van vreugde, dood en verdriet zaait. De frustratie van de kleine jongen van weleer drijft hem naar zijn geboortedorp om op een originele sluwe manier wraak te nemen .Het verhaal is mooi geschreven, de achterliggende drijfveer is minder mooi maar begrijpelijk. Rome heeft inderdaad steken laten vallen waardoor ontelbaar veel (kinder)zielen diep gekwetst zijn. Je benadert het item op ludieke wijze. Proficiat. In de loop der jaren hebben de "klokken" van Rome aan veel kinderen (en aan hun ouders) de blijdschap gegeven die bij het Paasfeest behoort; de traditie van het eieren kleuren, verstoppen en zoeken. Laten we vooral daar aan denken. Zalig Pasen, Meta.
Schrijfcoach Blavatski, bedankt voor uw uitgebreide reactie :) Ik snap dat mijn ei nogal ruig binnen ploft. Sorry voor al het geweld op de eerste paasdag, dat komt waarschijnlijk omdat ik het geloof met oorlog in verband breng :confused: Maar desalniettemin wens ik u ook een zalig paasfeest.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een juiste opbouw in het verhaal. :thumbsup: Details matters omdat voor mij het woord jengelen in zin 1 al aangeeft dat de sfeer niet lieflijk is. Goed aangegeven dat dingen die jezelf als kind herinnert kleiner worden gezien als volwassene. [Eigenlijk is het een nietszeggend gebouw met doffe, gelige ramen.] Door het woord nietszeggend trok ik even de conclusie dat hij spijt kreeg maar hij zet zijn daad door. Misschien is het woord -gewoon- gebouw meer op zijn plaats of is de spijt juist de bedoeling en trekt de misselijk makende geur van de pastoor hem over de streep? Goed geschreven verhaal met een wending die niet zo verrassend is dat het ongeloofwaardig is. :nod:
Marietje, bedankt voor je reactie. De jengelende klokken bleven in mijn hoofd cirkelen waardoor ik wist dat zich een verhaaltje aandiende. Ik zal over het "nietszeggende" gebouw nadenken. Je hebt wel een punt. HP is als het ware begraven onder de enorme complexiteit van wat hem aangedaan is als kleine jongen. En ervaart de kerk als dominant. Iets wat hem kapot gemaakt heeft. Dat hij deze kerk nu als nietszeggend ervaart zou onder andere omstandigheden misschien het begin van een verwerkingsproces kunnen inluiden. Los daarvan dat je inderdaad dingen vanuit je kindertijd altijd als groter ervaart dan ze werkelijk zijn. De misselijkmakende geur verstrekt zijn haat. Nee, hij is te ver heen om nog in alle redelijkheid te kunnen nadenken.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Meta, het verhaal boeit meteen vanaf de eerste zin. Door je woordkeuze schep je meteen een duidelijke sfeer. Ik heb bijna plaatsvervangende buikpijn bij het lezen hoe de hoofdpersoon met weerzin zijn geboortedorp inloopt. Je bouwt de spanning goed op. En het einde is naar, maar onvermijdelijk. Een kleine puntje van feedback: Ik heb een zinnetje waar ik zelf misschien iets anders voor zou schrijven:

Zijn mondhoeken gaan naar beneden ..
Het eerste stuk van die zin vind ik persoonlijk niet passen in het geheel, het is te beschrijvend, terwijl je met je andere woordkeuze de lezer het laat invullen. Verder een goed verhaal, hoor!
Dank je, trieps voor je uitgebreide reactie en feedback :) Heel leuk om te horen dat het zo'n duidelijk sfeer schept. Met die neerhangende mondhoeken wilde ik zijn gemoedstoestand laten zien. Bij de meeste mensen (bij mij althans) gaan de mondhoeken altijd omhoog bij het zien van een blij meisje dat een paasei vindt. Ik zal kijken hoe ik dat anders kan invullen.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Meta, wat een verdriet en leed, versterkt door de hele sfeerbeschrijving. De jengelende klokken kondigden al een negatieve boodschap aan. Boeiend en vlot leesbaar verhaal. Groet Connie

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Toch goed dat jouw stukje zich tussen de beierende kokken bevindt. Het maakt het geheel compleet. Goed gedaan, Meta.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Krachtig verhaal met een boodschap, Meta, prachtig gebruik van de taal, mooie zinnen en woordcombinaties. Mijn complimenten!

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed geschreven verhaal, Meta. Geuren blijven lang in het geheugen hangen. Het is te hopen dat je verhaal anderen niet op een gedachte brengt. :thumbsup: