De kerkklok die moest zwijgen

@MwMarie, je begint als een sprookje in de eerste zin in de vt om in de tweede zin over te gaan in de tt. Ik vind het niet mooi Herman te introduceren als: Herman: 'Altijd ...'. De aversie tegen het gebeier van de klokken - en dan nog wel op de Veluwe - door twee jonge jongens komt mij niet geloofwaardig over. (nog wel/los van elkaar en kerkenraad, niet kerkeraad)

Dank je Mili. De start is een zeer bewuste keuze. Ik wijk af van de algemeen geldende regels. Herman, je hebt helemaal gelijk, aangepast. Het is een waar gebeurd verhaal van zeker vijftig jaar geleden, mijn vader las het voor uit het ochtendblad van wakker Nederland. Nog wel aangepast en kerkeraad is het volgens mij. Het gaat om één kerk en daar de raad van. Kerkenraad is een raad van meerdere kerken: https://onzetaal.nl/taaladvies/kerkeraad-kerkenra… Alvast fijne Pasen gewenst!

Beste Mw.Marie, leuk Paasverhaal, dat - zo lees ik bij #2 - nog eens echt gebeurd is ook! Kan me gezien de tijd en de locatie er echt iets bij voorstellen dat dit echt gebeurd is én in een landelijk ochtendblad stond, en ja dan kom je op het matje bij de Kerkeraad. De dialoog van de vriendjes vind ik ook goed getroffen; je hoort het die ventjes zo zeggen! Met vriendelijke groet, Ton Badhemd

mw.Marie, Het leest inderdaad als een waargebeurd Paasverhaal. Maar ook als het geheel fantasie is, is het een leuke vertelling. U ook een fijne Pasen!

Dank je Ton. Mooi dat het geloofwaardig overkomt. Dank je Marceline, leuk dat je het zowel als fictie en als waargebeurd kan lezen. Het is ook niet van eminent belang of het waar gebeurd is als schrijver toch! Je mag rustig jij zeggen. In een spontane bui kwam ik op de inlognaam mw voor Marie, dat draagt na! Ik ben wellicht net iets ouder als ik je foto zo zie. Dank voor je Paaswensen!

Dag Marie, een leuk verhaal en nog echt gebeurd ook! Tegenover hetgeen de jongeren nu durven uitspoken was Herman gewoon een knul in de puberteit die zich wilde laten gelden. Eigenlijk nog heel onschuldig, maar voor die tijd, tja, toch wel rebellerend genoeg om op het matje geroepen te worden. Ik zou het verhaal beginnen met: lang geleden was er eens een jongen van veertien jaar, hij heette Herman, die naast de kerk woonde.....maar zoals je schrijft wilde je afwijken van de gewone regels. Heb je bewust voor de beginzin gekozen. Ik, als nieuwsgierige beginnende coach vraag mij af waarom je zo denkt en handelt. Wil je me dat uitleggen? Zo leer ik ook weer een en ander bij. :o Ik wens je rustige paasdagen met een gezellig gebeier (wat een mooi woord) op de achtergrond.

@Marie, wat een heerlijke rebelse puber. Volgens mij ligt hij er geen nacht wakker van dat hij op het matje geroepen is. En gelijk heb je, wel og geen fictie, het is een kloppend verhaal. Graag gelezen, fijne paasdagen, Connie

Een interessant onderwerp voor een verhaal. Zou het spannender worden als je de 'daad' beschrijft zonder de lezer te vertellen wat hij precies doet en zijn reden voor de Kerke(n)raad de clou laat zijn? Ik heb jarenlang 'last' gehad van een draaiorgel op zaterdagmorgen te vroeg, onder mijn raam. De eigenaar wilde niet van zijn route wijken. Dus ik kan mezelf de frustratie goed indenken!

Mw. Marie, en ik maar denken dat de klokken met de hand geluid worden ... Ik ben het met Marietje eens dat het spannender wordt wanneer je de kwajongensstreek het laat zien.

De tweede versie met fijne hulp van schrijfcoach Blavatski en met de goede raad van Marietje en Meta. Vinden jullie het beter zo? De kerkklok die moest zwijgen Lang geleden was er eens een jongen van veertien jaar, hij heette Herman, die naast de kerk woonde. Iedere zondag werd hij wakker van het beieren van die grote klokken. ‘Altijd om halftien beginnen ze met die rotherrie. Lig ik lekker te slapen en ja hoor daar gaan die krengen weer. Ik heb er zo genoeg van!’ zegt Herman. ‘Ik ben blij dat ik drie straten verderop woon, in mijn kamer hoor je het niet zo erg,’ zegt Manus, zijn beste vriend. ‘Daar moet toch iets op te vinden zijn. Wat kunnen we eraan doen? Ik heb het er al met mijn vader over gehad, maar die zegt dat het zo hoort en je er dus niets aan kunt doen!’ Herman ziet het alweer gebeuren, aanstaand weekend is het helemaal erg. In deze kerk vieren ze eerste en tweede Paasdag nog wel! Dan ineens beginnen zijn ogen te twinkelen. ‘Ik heb een idee, ik schakel die klokken uit, ze gaan elektrisch. Dat moet een fluitje van een cent zijn, toch?’ ‘Hoe kom je binnen dan,’ vraagt Manus. ‘Ik klim in de toren. Kijk dat wordt nog eens een echt vrolijk Pasen!’ Herman lacht van oor tot oor. Een reuze idee, dat hij daar niet eerder op gekomen is! Dinsdag na Pasen kopt de landelijke ochtendkrant: Jongen van veertien maakt kerkklokken onklaar in dorp op de Veluwe. Herman heeft daarna een zeer zwaar gesprek met zijn vader, moet voor de kerkeraad verschijnen om het een en ander uit te leggen…

Dank u schrijfcoach Blavatski. Ik wist niet goed hoe je de situatie moest beschrijven . Refereren aan zo'n vijftig jaar geleden en dan toch in tt schrijven. Ik lees hier steeds dat alles in de tt tijd geschreven moet worden en dacht daar nu vanaf te wijken. Zoals u ziet heb ik uw mooie oplossing nu verwerkt. Dank u voor de uitgebreide reactie en u ook fijne Paasdagen en ik heb genoten van het gebeier!

Dank je Marietje, de tweede versie aangepast naar aanleiding van jouw reactie. Als je jong bent is zaterdagmorgen al snel vroeg hè!

Dank je Meta. Toch een beetje een teleurstelling dat het elektrisch geluid wordt, vond ik ook toen ik het voor het eerst hoorde. De tweede versie zie boven. Fijn dat je langskwam!

Dank je Connie. Fijn dat je de rebelsheid van Herman herkent. Eeen echte rebel blijft staan voor zijn daden, zo ook Herman! Jij ook fijne Paasdagen!

Hallo mw. Marie, tweede versie is beter! De eerste las als nieuwsbericht. De tweede is echt een vertelling waardoor het een leuk vlot geschreven verhaal is. :thumbsup: Grappig dat het een waar gebeurd verhaal is.

Dank je Nancy, leuk dat je beide versies gelezen hebt en fijn dat mijn tweede opzet beter is!

De tweede versie met fijne hulp van schrijfcoach Blavatski en met de goede raad van Marietje en Meta. Vinden jullie het beter zo? De kerkklok die moest zwijgen Lang geleden was er eens een jongen van veertien jaar, hij heette Herman, die naast de kerk woonde. Iedere zondag werd hij wakker van het beieren van die grote klokken. ‘Altijd om halftien beginnen ze met die rotherrie. Lig ik lekker te slapen en ja hoor daar gaan die krengen weer. Ik heb er zo genoeg van!’ zegt Herman. ‘Ik ben blij dat ik drie straten verderop woon, in mijn kamer hoor je het niet zo erg,’ zegt Manus, zijn beste vriend. ‘Daar moet toch iets op te vinden zijn. Wat kunnen we eraan doen? Ik heb het er al met mijn vader over gehad, maar die zegt dat het zo hoort en je er dus niets aan kunt doen!’ Herman ziet het alweer gebeuren, aanstaand weekend is het helemaal erg. In deze kerk vieren ze eerste en tweede Paasdag nog wel! Dan ineens beginnen zijn ogen te twinkelen. ‘Ik heb een idee, ik schakel die klokken uit, ze gaan elektrisch. Dat moet een fluitje van een cent zijn, toch?’ ‘Hoe kom je binnen dan,’ vraagt Manus. ‘Ik klim in de toren. Kijk dat wordt nog eens een echt vrolijk Pasen!’ Herman lacht van oor tot oor. Een reuze idee, dat hij daar niet eerder op gekomen is! Dinsdag na Pasen kopt de landelijke ochtendkrant: Jongen van veertien maakt kerkklokken onklaar in dorp op de Veluwe. Herman heeft daarna een zeer zwaar gesprek met zijn vader, moet voor de kerkeraad verschijnen om het een en ander uit te leggen…

:thumbsup: Deze versie leest minder afstandelijk. Eigenlijk bedoelde ik dat je vanuit de handeling zelf zou schrijven: Gelukkig waren de dakpannen droog anders hadden zijn gympen onvoldoende grip gehad. De opening in de toren is nog maar een meter van hem verwijderd. Hij kijkt naar beneden, zijn vriend Manus is slechts een klein stipje. Misschien had Manus gelijk toen hij hem voor gek verklaarde etc. etc. ;)

Een goed bedacht - of moet ik zeggen herinnerd, wegens echt gebeurd! - paasverhaal mw Marie. Wat er onder die kereltjes bedisseld wordt, hun dialoogje, daar kan ik me wel wat bij voorstellen! Wat Marietje onder #8 schreef, vond ik goed bedacht en ik vind het knap van je dat je erop wilde ingaan, je wil herschrijven tot het op punt staat. Het verwonderde me daarom, dat ik dit niet in je herwerking terug vond. Ik interpreteerde haar punt idd zoals ze hierboven schrijft: de actie in beeld brengen. '‘Daar moet toch iets op te vinden zijn. Wat kunnen we eraan doen? Ik heb het er al met mijn vader over gehad, maar die zegt dat het zo hoort en je er dus niets aan kunt doen!’ Als ik eerlijk mag zijn, kan je hierin schrappen. Niet alleen het dubbele eruit halen, maar zo heb je mss een sterkere zin, en heb je woorden over om iets anders te schrijven. (de actie te detailleren?) Gewoon: '‘Daar moet toch iets op te vinden zijn. Ik heb het er al met mijn vader over gehad, maar die zegt dat het zo hoort en je er dus niets aan kunt doen!’ "Daar moet toch iets op te vinden zijn. Ik heb het er al met mijn vader over gehad, maar die zegt dat het zo hoort. Er is niets aan te doen!" Een fijn paasverhaal, dat zeker een lang staartje kreeg!

Dank je Marietje. Nu begrijp ik het. Mooi geschreven, dank je wel. Ik heb veel geleerd nu! Fijn dat je de moeite hebt genomen opnieuw te komen lezen!

Dank je Marlie. Ik begrijp jouw punt, het was me niet zo opgevallen. Ik geef spreektaal weer, daar wordt weleens wat dubbel gezegd. Dank je voor je uitgebreide reactie. Is weer leerzaam. De tekst laat ik nu even zo.