Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#136 Water

De keerzijde van Water. Het is een prachtige warme dag in juli. De water in de plas is als een spiegel en er varen windsurfers op het water. Rondom de plas hebben gezinnen met kinderen een plekje in de zon gevonden. Er wordt gezwommen en gelachen als er iemand proestend uit het water opduikt. Bij het eettentje kun je ijs en patat krijgen en daar wordt gretig gebruik van gemaakt. Plotseling is er midden op de middag beroering bij de toezicht houder. Mensen lopen met ongeruste gezichten heen en weer. Een half uur later verschijnt een auto met een opblaasboot er achter. De boot gaat met enkele kikvorsmannen het water op en de mannen springen in het water. Het wordt stil om de plas en de zon schijnt opeens niet meer zo vrolijk. Dan komen de duikers boven water en binden iets aan de boot vast. De boot gaat naar een afgelegen stuk van de plas en blijft daar liggen. Het duurt niet lang voordat een lijkauto verschijnt. Er wordt een levenloos pakket in de lijkauto geladen en de auto rijdt daarna langzaam weg. Tijdens de hele operatie was het stil geworden om de plas en er heerste een bedrukte sfeer. Nu de auto verdwenen is, beginnen de mensen weer te praten. Het was een jong meisje, was het gerucht. De meeste mensen beginnen in te pakken en naar huis te gaan. Wat als een prachtige dag was begonnen, was geëindigd in een drama.

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste wkleinniebbink, Dit verhaal wordt een beetje als een krantenartikel verteld. Ik raad je dan ook aan je te verdiepen in 'show-don't-tell', want zoals het nu is komt het een beetje over als een samenvatting. Dan past het plot ook misschien niet meer in de 300 woorden, ik weet het, maar dan beleef ik het verhaal meer mee. Wat dit eigenlijk is, is een opzet voor een verhaal. Nu nog vanuit een personage laten zien. Wat ruikt, proeft, ziet het personage? Waar is hij of zij bang voor? Dan zal dit verhaal aan kracht winnen. Overweeg ook de eerste zinnen weg te laten en de laatste en herlees eens. Vaak nemen beginnende schrijvers een aanloopje. Het is veel spannender om de lezer meteen in het verhaal neer te zetten, meekijkend op de schouder van de hoofdpersoon.