# 135 135

‘Ik wil niet klinken als…’ Chad zwijgt. ‘Je vader? Maar je mag zijn pronkstuk lenen.’ De witte Buick voelt koel aan onder mijn hand. ‘Krijg ik dan eerst die sigaret?’ Chad neemt een koker uit zijn binnenzak, en klapt deze open. ‘Hier.’ Zelf neemt hij er ook één en strijkt een lucifer af. Onze vingers raken elkaar als de lucifer mijn sigaret doet ontbranden. Ik inhaleer diep en blaas het wolkje het duister in. ‘We krijgen onvervalste muziek te horen, PeggySue. Eenmaal in beweging, zal niemand de dansvloer verlaten. Of Rock moet het wagen je te kussen.' Chads beschermingsdrang gaat ver. Zijn enthousiasme om met mij te dansen ook. Hij verplaatst zijn sigaret naar zijn mondhoek, grijpt me bij de taille en zet me bovenop de motorkap. ‘Wat ben je van plan?’ vraag ik, als hij naast mij komt zitten. Mijn hand glijdt over het klaproosdessin op mijn jurk. ‘Samen naar de sterren kijken.’ ‘Die zijn er nog niet eens, gekkerd.’ Hij glimlacht, haalt de sigaret uit zijn mond en houdt zijn arm gestrekt. Zijn gelaat komt dichterbij. ‘Als ik goed kijk, zie ik ze in je ogen.’ De mannelijkheid straalt van hem af. Ik knipper en neem een haal. Chad ziet er veel te goed uit in zijn donkere pak en dat strikje. En als hij zo praat, ben ik verloren. Ik ben al twee jaar verloren. ‘Kom.’ Chad werpt onze peuken op de grond en zet er zijn voet op. Zijn armen gaan om me heen en heffen me van de wagen. Hij draait me in het rond, mijn jurk zwaait lichtjes open. Als mijn voeten de grond raken, blijf ik zweven. Zijn kus ruikt naar Marlboro, maar is teder. Ademloos. We stappen in de wagen. ‘Klaar, schatje?’ Ik knik. Chuck Berry op het schoolbal wordt het hoogtepunt van het jaar. Met ‘Go, Johnny, Go’ op onze lippen rijden we de straat uit.