Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#135- 2024

24 maart 2017 - 9:46
Ik wil niet klinken als mijn vergrote ego, voorzien van een onjuist denkbeeld dat gepaard gaat met doemdenken, sarcasme en somberen, zelfzuchtig denkend met de werkelijkheid uit het zicht. Vandaag zal de snijmeester weer een mes in mij plaatsen, wat vreemde klachten die lijken op het gedrag van de sluipmoordenaar dienen te worden uitgesneden om te bewijzen wie de dader is. Zijn persoonlijkheid is onvoorspelbaar. Al zeven jaar houd ik hem in de gaten en vandaag hoop ik dat hij aan mij voorbij is gegaan en dat hij niemand anders heeft gevonden. Dat de sluipmoordenaar de weg kwijt is in een uitzichtloze woestijn van mul zand. Ik zal over een paar uur ontwaken met twee wonden die mij geestelijk en lichamelijk zullen raken in dezelfde diepte. Maar de zon schijnt vandaag. Over zeven jaar, in 2024, zegt de snijmeester, ‘neem dat pilletje, dan is het goed zo. De sluipmoordenaar is de weg kwijtgeraakt, die tijd van snijden ligt achter ons’. Hij wenst mij een zonnige dag. Net als vandaag.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2017 - 10:07
@Madd, wat een moedige tekst, zo vlak voor de operatie. Ik kreeg buikpijn toen ik het las. Respect, Madd, om dan ook nog even fijntjes te zeggen te hopen dat de sluipmoordenaar niemand anders heeft gevonden. Er zijn geen bloemetjes te vinden onder Smileys, anders had ik je er onder bedolven. Ik wens je oneindig veel sterkte, moedige vrouw. En mijn complimenten voor deze wel heel bijzondere tekst.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2017 - 10:55
@Madd, dappere, positieve vrouw. Wat heb je mij geraakt met deze tekst. Ik maak een diepe buiging voor jou en wens je veel kracht en sterkte toe. Ook ik wens je een zonnige dag, Connie

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2017 - 12:17
Madd, Prachtig verhaal. Het verdriet heb je treffend verwoord, en dan toch de hoopvolle blik op de betere toekomst. Het raakt mij ook. Maar, itt Mili en Connie, ga ik er vanuit dat dit niet direct jouw persoonlijke verhaal is. Als dat echter wel zo is wens ik je heel veel kracht en sterkte. En dan vind ik het behalve knap ook nog moedig dat je dit zo kan verwoorden.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2017 - 13:53
ja, je verhaal raakt. Het verdriet, de eeuwige strijd, het optimisme, de simpele waarheid van je woorden - het raakt. uiteraard wens ik je sterkte, een positieve uitkomst, en bovenal al dat andere, wat zich niet in woorden laat vatten

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2017 - 19:21
Heftig, Maddbrug! Ik hoop dat het fictie is. De datum brengt me een beetje door de war ... en ook benoem je twee keer zeven jaar. Schrijf je vanuit 2024?

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2017 - 19:50
Nee, het is geen fictie, het is haar verhaal. Madd is vandaag geopereerd. @Meta, ze schrijft vanuit het nu. Lees goed alsjeblieft. Ze heeft zeven jaar de sluipmoordenaar in de gaten gehouden en wenst dat over zeven jaar een pil zal voldoen. Ik vind Madd zo krachtig en zo mooi om in de simpele waarheid van haar woorden - @schrijvenmaar - deze tekst te kunnen neerzetten.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2017 - 19:54
Ach Mili, nu heb ook ik buikpijn! En Madd, ik hoop dat je heel snel deze berichten kunt lezen met een goede prognose!

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2017 - 23:29
Beste Maddy, hier word ik héél erg stil van. Ontroerd door je verhaal, zoals het is verwoord. En door Mili's toelichting. Ik wens je een spoedig herstel, een goede uitslag en ontelbaar veel zonnige dagen, minstens 7 x 7 jaren! Met vriendelijke groet, Ton Badhemd

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 maart 2017 - 10:53
Mili, dank je voor de duidelijke toelichting en lieve steun, je bent een SOLengeltje, en Connie, Marceline, schrijvenmaar, Meta, Ton, dankjewel voor jullie meelevende reacties. Het verhaal kwam uit het diepste van mijn angstige ziel op dat moment, soms schrijf je je geheimen makkelijker op dan dat je ze vertelt, zei Connie Palmen onlangs. De operatie is geslaagd, de uitslag komt later. Maar zie, de zon schijnt vandaag voor iedereen. ik reageer wat later op jullie verhalen

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 maart 2017 - 11:37
@maddbrug, eerste bericht over geslaagde operatie geeft hopelijk ook de moed om de uitslag af te wachten. Geniet van de zon, en wens je alle rust die je nodig hebt voor alle herstel, in welke diepte dat ook is. :!: :nod: Groet Connie

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 maart 2017 - 14:47
@ Maddbrug, Ik heb je verhaal net gelezen. Wat een bijzondere manier van schrijven, dacht ik; wat knap. Even later blijkt dat het jou allemaal overkomen is. Ik ben er diep van onder de indruk. Van harte wens ik je een voorspoedig herstel en veel zon op je pad. Riny

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 maart 2017 - 12:31
Wauw, ontzettend mooi en krachtig beschreven, complimenten. Ik wens je heel veel sterkte met het herstel, hopelijk kun je al je zorgen en gevoelens net zo mooi van je af schrijven als je hier gedaan hebt. :nod:

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 maart 2017 - 12:47
Dankjewel, Connie, Willemina en Riny. Lieve woorden neem ik tot mij. Ik wacht op een uitslag, verder gaat het de goed kant op. Marije, schrijven is een van de mooiste vormen om jezelf te uiten, en in dit stukje moest ik mijn gevoel kwijt. Het zat hoog. Dankjewel.

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 maart 2017 - 20:41
Maddbrug ik wens je al het goede toe recht vanuit mijn hart. Heel herkenbaar, ik hoop dat schrijven je de lucht geeft om moedig door te gaan! Sterkte!

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 maart 2017 - 9:17
Blavatski, mooi lieve woorden. mw.Marie, en of! Van je af schrijven is een prima manier! Marceline, doe ik. Leeghoofd, aan iedere dag komt een einde. Dankjewel aan allen die wilden reageren. Ik vond het fijn jullie te lezen. Ik heb wat minder kunnen reageren op jullie stukjes, volgende keer beter, mijn excuses. Hoewel het een behoorlijk emotioneel stukje tekst was heb ik er niet mee bedoeld de zielige ziel uit te hangen.Dat ben ik niet. Dat bedoelde ik met de eerste alinea. Die morgen moest ik dit schrijven, zonder dat ik aan een lezer even dacht op dat moment. Soms is het goed om egoïstisch te zijn.