schrijfopdracht #135 – Andere tijden  

Er is veel veranderd als ik New Village binnen rijd. Sinds mijn ontdekking van het goud in de bergen wordt het dorp snel groter en is de sfeer van vroeger voorgoed verdwenen. Bij de saloon laat ik van mij van mijn paard afglijden. Na de lange rit rek ik mij voorzichtig uit. Ik zet mijn paard bij de drinkbak en hij begint gulzig te drinken van het verse water. Straks kan ik ook genieten maar dan van een dubbele whiskey. Op het moment dat ik de klapdeuren van de saloon open wil doen wordt de verbinding met mijn nieuwe holograaf verbroken. Ik zit weer in mijn saaie kantoor achter mijn bureau. Op mijn horloge zie een foto van mijn moeder oplichten. Ik twijfel even, ik haal diep adem en raak het schermpje met mijn wijsvinger aan. “Gefeliciteerd jongen met je nieuwe baan als geoloog op de maan. Dan is al dat studeren hier op aarde toch niet voor niets geweest. Beter dan dat gepruts van je broer die maar in dat ruimteschroot blijft handelen.” “Dank je ma.” “Hoe gaat het met Evelien? Werkt ze nog of geniet ze nu eindelijk een keertje van haar zwangerschap? Wanneer kom je weer eens gezellig thuis eten? Het is zo lang geleden. Dan kan ik mijn kleinkinderen ook weer eens zien en vasthouden. Ik zou zelf dolgraag langs willen komen. Maar mijn gezondheid laat het niet meer toe om lange ruimtereizen te maken. Momentje... De taxi voor de kapper staat voor de deur.” De verbinding wordt abrupt verbroken. Ik staar door het raam van mijn kantoor naar die kleine blauwe planeet. Mijn nieuwe holograaf laat ik gedachteloos in mijn handen heen en weer gaan. Ik heb nog ruim een uur voor de volgende vergadering begint en ik stel een nieuw jaartal in.