Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

opdracht 134t # - deugd versus ondeugd

20 maart 2017 - 14:13
Deugd versus ondeugd. Voor de laatste maal slaat Nora haar armen om zijn nek en snuift met gesloten ogen de vertrouwde geur op. Dit is het ultieme afscheid. Hierna gaat ze met de herinnering leven. Die avond zit ze stil voor het televisiescherm waarop schimmige figuren de illusies van liefde, trouw en genegenheid uitbeelden. Harm zit verdiept in zijn papieren.Overwerk, zoals altijd. Dat zijn vrouw met een verdrietige blik af en toe naar hem kijkt, heeft hij niet in de gaten. Te druk bezig in zijn eigen wereld. Hoe graag had Nora haar hoofd op zijn schouder gelegd en haar tranen de vrije loop gelaten. Als je trouwt dan beloof je elkaar te steunen, ook in de kwade dagen. In theorie komt daar eigenlijk niet veel van in huis. In alle onschuld beloven bruid en bruidegom elkaar zaken waar ze geen flauw benul van hebben. Trouw zijn is één van die zaken. Met open ogen is ze erin getuimeld. In de mooie woorden van een getrouwde man, die haar als zijn zoveelste verovering beschouwde. Niemand heeft haar ooit gewaarschuwd dat een verliefdheid je altijd onverhoeds kan overvallen. Het spel van de hormonen stortte Nora in een stroomversnelling waarin ze wanhopig geworsteld heeft tussen haar tegenstrijdige gevoelens. Het verlangen een goede echtgenote te zijn is in botsing gekomen met het verlangen naar het nieuwe, het fascinerende. De minnaar laat slechts zijn goede kanten zien, de schaduwzijde blijft verborgen. De uren in zijn omarming zijn één en al verrukking. Maar langzaamaan begonnen de schuldgevoelens als kleine diertjes over haar huid te kruipen. Vandaag heeft ze de knoop doorgehakt. Ze stapt vrijwillig uit haar illusie, terug in de realiteit. Over zijn papieren heen kijkt Harm haar glimlachend aan. Verdiept zich dan weer in zijn werk. Hij zal het nooit weten. De scheidingslijn tussen deugd en ondeugd is messcherp.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 maart 2017 - 16:21
Beste Blavatski, ik vind dat je haar verdriet, haar worsteling en de keuze voor trouw heel mooi hebt belicht! Je hebt me ontroerd! Je hebt me in spanning gehouden tot de laatste paar zinnen, zeker omdat ik eerst dacht dat HP haar man ging verlaten. Die onwetende, hardwerkende Harm mag in zijn handjes knijpen met zo'n vrouw. Ik gun het Nora dat zij eens lekker op Harm's schouder kan uithuilen en dit akkefietje daarmee achter zich te kunnen laten. Met vriendelijke groet, Ton Badhemd

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 maart 2017 - 17:28
Wat heb je dat mooi geschreven, Blavatski. ... Schuldgevoelens als kleine diertjes kruipend over haar huid - prachtig en dan: zij stapt vrijwillig uit haar illusie, terug in de realiteit. 10 Woorden, die een zin vormen en jaren van leven beschrijven. Met ontzag gelezen.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 maart 2017 - 18:29
Blavatski, Ik vind het een mooi verhaal over een vrouw die worstelt met haar gevoelens voor 'de ander' en kiest voor de vertrouwdheid van haar huwelijk. Het duurde echter even voor ik doorhad dat de eerste twee regels/drie zinnen gaan over het afscheid van haar minnaar en dat de 'hij' hier dus niet Harm is. Misschien is een witregel na de eerste twee regels hiervoor een oplossing? Ik denk dat dat mij wel had geholpen. Het verhaal is erg vertellend. daardoor wordt af en toe het conflict wat 'uitleggerig' geschetst. Misschien kan dat iets minder door wat meer gebruik te maken van 'show, don't tell'? Dit gezegd hebbende: ik vind het een ontroerend verhaal, met plezier gelezen,

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 maart 2017 - 19:33
@Blavatski, ik vond het - in tegenstelling tot @marceline - juist te waarderen dat ik niet wist van wie Nora heftig afscheid had genomen. Het zette mij juist aan om verder de tekst door te willen lezen. Met een witregel na [Hierna gaat ze met de herinnering leven.] ben ik het wel eens. Uw tekst getuigt wederom van levenswijsheid zoals de fraaie slotzin. Ik zou Nora beide mannen willen wensen. :D

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 maart 2017 - 19:44
@Blavatski, wat goed beschreven hoe in een huwelijk niet altijd open kaart gespeeld hoeft te worden. Blijkbaar houdt ze van Harm zoals hij is, ook al zou zij soms meer willen. Dat Harm naar haar glimlacht boven zijn papieren zegt genoeg. Was mooi te lezen, Groet Connie

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 maart 2017 - 15:58
Ik sluit me aan bij de vorige reacties. Dit leest als gedachten die worden ook beschouwd als handeling. Alleen nu vindt de handeling plaats in het hoofd van Nora. Misschien had je het kunnen onderbreken met wat beeld, wat omgeving, wat actie, wat emotie, maar dat is aan de schrijver.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 maart 2017 - 18:55
Dag Ton, Bedankt voor je mooie reactie :o Ik weet niet of het de juiste plaats is, SOL, maar ik wilde een statement maken dat zo'n ervaring niet altijd in een groot drama moet ontaarden en dat heb jij goed begrepen. Proficiat voor je wijsheid.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 maart 2017 - 19:33
Wat een mooi, gevoelig verhaal van deze moedige vrouw die haar verantwoordelijkheid weet te stellen boven een onbekend avontuur. En dat in prachtig volzinnen. Complimenten Blavatski. :thumbsup:

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 maart 2017 - 20:08
Dag Marceline, fijn dat je zo positief reageert. Dank je wel voor de mooie woorden. Ik heb de witregel ingelast en vind ook dat het iets te vertellerig is. Kan beter, heb ik weer geleerd. :o

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 maart 2017 - 20:17
Dag schrijfcoach Odile, fijn dat U bent langsgekomen en mooie woorden hebt achtergelaten. Ik neem dus.advies terharte en zal er aan denken in mijn volgende schrijfsels, meer showing invoegen. :o

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 maart 2017 - 20:22
Beste Blavatski, ik heb met plezier en ontroering je verhaal gelezen en je graag mijn reflectie meegegeven. Voel me erg vereerd door je compliment, word er stil van (en warm)! :o Met vriendelijke groet, Ton Badhemd

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 maart 2017 - 8:14
Dag Blavatski, een prachtig verhaal over trouw, ontrouw, illusies en realiteit. Ik vind het mooi opgebouwd vanuit de concrete beginscène naar de binnenwereld van Nora. Met aandacht en plezier gelezen.