# 33 Zoete Koek Haar wandelschoenen stootten de dauw af zodat haar voeten droog bleven toen ze door het weiland naar de vier wachtende mensen liep. Niet wetend van de mores onder natuurbeschermers volgde ze haar eigen gebruik en stak ze, met een kort Julia, een voor een de hand toe. Een stel en die twee andere hoorden vast niet bij elkaar. Charles haalde gereedschap uit zijn auto, snoeischaren en harken en stevige werkhandschoenen die hij aan haar en aan Maria en Stef gaf. De zon kroop boven de bomen uit en het gras werd droog en zij tilde takken die door de mannen uit de bomen naar beneden gegooid werden naar een grote hoop. Toen ze moe werd ging ze zitten haar rug tegen de hoop en haar gelaat naar de zon gericht. De anderen kwamen bij haar staan. ‘Hét moment voor een glas wijn’, ze haalde de fles uit haar rugzak en hield het stapeltje plastic glaasjes midden in hun groepje. Daarna toverde ze de plastic doosjes cashewnootjes en olijven tevoorschijn. Was ze onbezonnen geweest? Ze had niet verwacht dat ze allemaal meteen naar huis moesten. Wat ging zij doen nu ze alle dagen thuis was?