Anna droeg haar halve leven de littekens van die ene onbezonnen actie met zich mee. Op een woensdagmiddag, aan het begin van de lente, vervielen de laatste lessen. Het waarom kan ze zich niet herinneren en was destijds irrelevant. Ze was vrij! Ze ging met haar beste vriendin mee naar huis. Eenmaal op de boerderij aangekomen, dook Marja meteen de kelderkast in en kwam triomfantelijk terug met een fles witte wijn. De lentezon verwarmde de woonkeuken en zij kletsten, roddelden en dronken. Het bleef niet bij één fles. Dat Koos de hele middag aan het tuinieren was, was totaal aan hen voorbijgegaan. Toen ze uiteindelijk op de klok keken, leken ze in één klap nuchter. Om vijf uur zou Marja’s moeder thuis zijn; ze moesten maken dat alles opgeruimd was. Marja griste haar boeken uit haar tas en begon voorbeeldig aan haar huiswerk. Anna snelde naar de kapstok, had na drie keer haar jas te pakken en sprong op haar fiets. Zonder op of om te kijken schoot Anna weg over het grindpad. Ze had Koos niet zien staan harken en knalde tegen hem op. Anna buitelde over het stuur van haar opoefiets. De kiezels kleurden rood.