Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 132 Een lege plek om te blijven. Lomperd

Lomperd Wat heb ik genoten van je lach op dat drukke discofeest. Je verschijning was zo mooi en puur. Maar mijn genot was helaas van korte duur. Je vroeg me: ‘Wil je dansen?’ Stotterend zei ik: ‘ja, jawel, ik wil.’ We zwierden en we hopten tot ik op je tenen sprong. Het enige wat je zei was: ‘Lomperd.’ Je liet mij achter op de vloer en ging zitten op een kruk om aan te pappen met een monster. Mijn kans was blijkbaar over, terwijl ik als in hypnose gevallen was voor jou, maar het zelf weer verprutste. Het had zo mooi kunnen worden tussen jou en mij daar in die disco en mogelijk nog lang erna als ik niet zo’n lomperd was geweest. Onze liefde had helaas geen kans. Maar weet wel dat er in mijn hart vanaf nu tot in de verre toekomst een plekje open blijft voor jou Zolang ik leef zal ik hopen en als ik je dan ooit nog eens ontmoet zal er thuis voor jou, mijn lief een lege plek zijn om te blijven.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Jules, een verschroeiende eenzijdige liefde op de discovloer. Verzengend zelfs, wat heb je haar in je armen gehouden voordat ze lomperd zei en op een kruk ging zitten met een monster? Vijf minuten? Jules, ze is niet voor je geschapen, laat haar waaien. Ze had gelijk moeten zien dat je enige gedichten maakt. ;)

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuke reactie, Milli. Als het me zo was overkomen (maar dat lijkt me niet te gebeuren), had ik aan jouw adviezen meer dan genoeg om haar meteen weer te vergeten. :o

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Jules, een mooie beschrijving van een liefde die door een ongelukkige misstap de grond in geboord wordt. Hoe bijzonder beschreven dat de liefde nooit volledig bij hem verdween. Groet Connie

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Jammer, ze had niet in de gaten dat je een Lieve Lomperd was, anders had ze wel anders gepiept. Maar, hoe dan ook, je kunt geweldig leuk dichten.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jules, wees blij en dank de goden op je blote knieën dat je per ongeluk op haar tenen ging staan. Het heeft je r veel ellende bespaard. Leuk in dichtvorm weergegeven.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag @Jules du lac, Je gedicht doet me denken aan de tragikomische gedichten van Piet Paaltjes. Het woord "Lomperd" doet het hem helemaal. Arme hp en dan ook nog het zelfverwijt. De ware romanticus blijft wachten en hopen, zo blijkt maar weer. Leuk dat de schrijfopdracht je inspireerde tot dit gedicht. Kleine opmerking: de kans was bijna over > voorbij? Dank voor de glimlach die je ontlokte met dit gedicht. Nel Goudriaan

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel, Nel, voor de positieve reactie. Het was inderdaad de bedoeling dat de lezer het een vrolijk stukje zou vinden.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zolang er leven is, is er hoop ... en liefde met hopen! De vrolijke noot waarmee je het gedicht schrijft is in contrast met de triestheid vd verlatenheid die de romanticus voelt. Fijn geschreven!