Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#125, "Sorry dat ik stoor..."

Ruim op tijd zit Anna klaar. Zij kan nog even acclimatiseren, haar zenuwen de baas worden en de omgeving in zich opnemen. Een leuk restaurant, niet al te groot. Een kennis had het haar aanbevolen. Niets heeft zij nagelaten om er vanavond goed uit te zien. Op de familie-app had zij niets gehoord, dus zullen ze allemaal wel komen. Wie er dan zijn moet ze maar afwachten. Met enige regelmaat wisselen de partners binnen de relaties van de kinderen en de kleinkinderen. De tafel is feestelijk gedekt voor achttien personen. Evan later komen ze binnen, luidruchtig en swingend met oortjes in terwijl ze op de smartphone staren. Het duurt even voordat ze elkaar hebben begroet, voor zover ze dat nog doen, en hun gewenste plek hebben veroverd. Omdat Anna 75 jaar is geworden wil ze deze keer royaal in haar buidel tasten. Er hoeft niet op de prijs gelet te worden. Het kiezen van het menu levert echter meer gedoe op dan Anna had verwacht. Zij zet vanwege het gekrakeel haar gehoorapparaten uit. Wanneer iedereen zijn keuze aan de ober heeft doorgegeven is er hopelijk tijd om met elkaar te praten. Zo vaak ziet Anna ze tegenwoordig niet meer. Maar de menukaarten zijn nog niet opgehaald, of die vermaledijde elektronica komt alweer tevoorschijn. Zelfs vandaag hebben ze niet het fatsoen om zich sociaal te gedragen. Anna zit afwachtend rond te kijken. Zij had zo gehoopt dat het deze keer anders zou zijn. Dan voelt zij een tikje op haar schouder. “Sorry, dat ik stoor, maar ik wil iets belangrijks vragen.” Een keurige heer van middelbare leeftijd staat naast haar. “Mijn gezelschap van deze avond is verhinderd. Ik zit dus alleen.” Hij laat een veelbetekenende blik over haar tafel gaan. “Wilt u bij mij aanschuiven?” Niemand van haar gezelschap heeft iets gemerkt. Anna neemt een kloek besluit. “Heel graag,” antwoordt zij. Zij schuift haar stoel naar achteren, staat op en richt zich tot de rest van haar gezelschap: ”Deze heer heeft mij gevraagd bij hem aan tafel te komen zitten en zo te zien vermaken jullie je wel.” Ze draait zich om en loopt met hem mee.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gewoonweg schitterend gevonden Connie! Familie bekommert zich nog nauwelijks om elkaar, de electronica doodt elke vorm van communicatie. Flink van Anna, dat ze nog liever met een onbekende praat dan aan een tafel vol lege en emotieloze familieleden te zitten. Mss kan ze wel even haar hoorapparaat terug aanzetten, anders hoort ze hem niet eens de vraag stellen? Erg graag gelezen!

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vroeg me al lezende af waar dit naartoe zou gaan, ccscharl. Naar een bevredigend slot dus. Leuk verhaal. Wel, naar mijn smaak, iets te veel passieve zinnen.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtige scène! En best herkenbaar, dat de jarige senior een beetje genegeerd wordt bij grote familiepartijen en uit verveling/irritatie maar het gehoorapparaat uitzet. Je hebt een verhaal neergezet dat een tikkeltje verdrietig is en tegelijkertijd een grappige twist heeft. Wel stoer overigens dat de 75-jarige in de WhatsApp-groep zit.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank allemaal voor de positieve feedback. @marlie: dat gehoorapparaat. Zelf drager vind ik het een uitvinding, maar ben er zo aan gewend dat ik vergeet dat ze in mijn oren zitten :lol: @janpmeijers: zelf zou ik graag net als Anna doen, maar of ik het lef zou hebben? @angus: wat bedoel je met passieve zinnen. Ik denk wel dat ik het, na herlezen, weet. Wil toch graag horen van ervaren iemand. Bij voorbaat dank. @Marije Catsburg: dank je wel voor je reactie. Die whattsappende oudere dame van 75 jaar zal binnenkort niet meer bijzonder of stoer zijn. Mijn generatie (vrouw 68 jaar) moest wel meegaan met alle ontwikkelingen in de computerwereld, zo niet voor werk, dan toch bij de opvoeding van de kinderen. :) Iedere week ben ik blij met alle feedback. Ik blijk er veel van te leren. Prettige dag Connie

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een late reactie maar welgemeend, een goed in elkaar zittend verhaal, en een fantastisch einde! Mijn complimenten!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Die whattsappende oudere dame van 75 jaar zal binnenkort niet meer bijzonder of stoer zijn. Mijn generatie (vrouw 68 jaar) moest wel meegaan met alle ontwikkelingen in de computerwereld, zo niet voor werk, dan toch bij de opvoeding van de kinderen.
haha, nou ik kan dus niet whatsappen! Loop ik kennelijk al een generatie achter, maar wellicht ga ik het nog leren als de kinderen ouder zijn ... als ik tegen die tijd wel een mobiel heb, wie weet. We kunnen niet allemaal even hip en stoer zijn. :)

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
[quote=schrijvenmaar]
haha, nou ik kan dus niet whatsappen! Loop ik kennelijk al een generatie achter, maar wellicht ga ik het nog leren als de kinderen ouder zijn ... als ik tegen die tijd wel een mobiel heb, wie weet. We kunnen niet allemaal even hip en stoer zijn. :)
@schrijvenmaar: Wil ik kunnen communiceren met mijn kinderen in Brazilië moet ik wel! Ook mijn oudste kind woont ver weg en vindt een "Appje sturen naar mams" een makkelijke routine. Zo blijven we een beetje op de hoogte :eek: En nu zal ik dit forum onderwerp weer zijn/ haar eigen podium geven. Ik was niet bepaald :ontopic: Dank dat je wel langsgekomen bent om te lezen. Groet Connie