Het Diner

Jannes leunt over naar Ria, Karel trekt over zijn schouder gekken bekken naar Geertje en we lachen allemaal. De derde gang zal zo opgediend worden, en de bijbehorende drank wordt alvast uitgeschonken. Een tamelijk zware rode wijn, constateren we stiekem maar geheel tevreden zodra de sommelier zich omdraait, die ons dat met al zijn woorden niet duidelijk had kunnen maken.

“Sorry dat ik je stoor, maar ik moet je iets heel belangrijks vragen ...” Met mijn glas nog aan mijn lippen, en Geertjes oordeel over de inhoud nog in mijn oor, draai ik me om naar de onbekende die op mijn schouder tikt. Na een aperitief en twee eerdere wijngangen beschik ik kennelijk niet meer over de hiervoor benodigde coördinatie. Wijn gutst in mijn decolleté, geschrokken nagestaard door de vreemdeling. Ria werpt hem een servet toe, met een vette knipoog, waarop Karel opspringt, met ogenschijnlijk de bedoeling de servet uit de bedremmelde handen te grissen om zelf daadkrachtig te werk te gaan, maar met als voornaamste resultaat dat hij Jannes zijn glas uit zijn hand slaat, terwijl tegelijkertijd zijn eigen stoel kletterend tegen de grond kiept. Een kelner komt uit het niets opdraven met extra glazen en servetten. Hij concentreert zich nadrukkelijk op Jannes, terwijl Karels hand mijn bloes induikt om er, tot groot genoegen van Ria, aan de onderkant weer uit te voorschijn te komen. “Moet je bij mij proberen!” Ze schatert het uit en hijst zichzelf overeind om nadrukkelijk haar nauwsluitende jurkje naar beneden te sjorren.

De ober die juist arriveert met het gebraad weet haar draaiende heupen kundig te ontwijken, zijn collega met bijgerechten bloost tot achter zijn oren, wat Geertje zo luidkeels schattig noemt, dat hij niet meer weet waar hij kijken moet en struikelt over Karels nog altijd op de grond liggende stoel. De boontjes vliegen met een boog over tafel, de compote ploft op de grond. Nog altijd staat daar de vreemdeling. Zijn ogen schieten heen en weer, maar zijn voeten lijken vastgeklonken aan de grond.
“Wat wilde je vragen?”
“Sorry. Sorry, ik had u voor iemand anders aangezien.”