Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#125 - Verjaardagsverrassing

7 december 2016 - 12:58
Schrijfopdracht #125 Verjaardagsverrassing ‘Ik vind die sushi met zalm en kaas altijd zo lekker,’ zeg ik en stop er eentje in mijn mond. ‘Of die met de gefrituurde garnaal,’ zegt Tess, een van mijn drie vriendinnen waarmee ik nu voor mijn verjaardag in mijn lievelingsrestaurant zit. Het is niet druk, waarschijnlijk zijn wij het drukste groepje. Voor de rest zitten er een paar koppels. ‘Ik ga die met roomkaas proberen.’ Feline pakt voorzichtig een exemplaar van het plankje. ‘Als hij niet lekker is kan je het altijd nog in de plantenbak kiepen,’ zegt Tess en wijst naar de plantenbak naast haar. Ik barst in lachen uit, maar voel dan een korte tik op mijn schouder. Ik draai me om en zie een man staan die nog knapper is dan een model. Ik voel me zenuwachtig worden. Zouden mijn vriendinnen een speciale verrassing voor me geregeld hebben? ‘Sorry dat ik je stoor, maar ik moet even iets heel belangrijks vragen…’ zegt hij nogal ongemakkelijk. ‘Ja?’ vraag ik met een grote, onnozele glimlach. Deze verrassingsact is nu al fantastisch! ‘Mag ik misschien een van jullie telefoons gebruiken om een taxi te bellen? De mijne is leeg en mijn date is niet komen opdagen,’ verklaart hij, nog ongemakkelijker dan net. Oh, het is geen speciale verrassingsact. Maar voor een man in nood doe ik alles. Ik knik en pak mijn tas. ‘Natuurlijk. We zouden niet willen dat je hier vast zou zitten.’ Ik overhandig hem vriendelijk glimlachend mijn telefoon. Hij lacht terug. ‘Top, heel erg bedankt.’ Hij begint meteen het nummer op te zoeken. ‘Geen probleem,’ lach ik en draai me terug naar mijn vriendinnen, die me met open mond aankijken. Als de man zich omdraait om te bellen, buigt Tess zich voorover. ‘Jij idioot! Waarom heb je hem zelf geen lift naar huis aangeboden? Zo’n lekker ding wil je toch niet laten lopen?’ ‘Arme stakker,’ zegt Hanna vol medelijden. ‘Wat voor stomme date laat er nou zo’n knapperd zitten? Dan ben je niet goed bij je hoofd.’ Ik kijk haar lachend aan. ‘Wat geeft het? Dan ga ik een kans wagen. Misschien wordt het het beste verjaardagscadeau ooit!’

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 december 2016 - 15:34
Beste Julianne Ray, Leuke invulling van de opdracht! Ik verwachte half dat de man zou wegrennen met haar telefoon, maar gelukkig had 'ie enkel goede bedoelingen. Als lezer kun je aan het eind van de scène erg makkelijk doorfantaseren hoe de avond verder verloopt. Het zou misschien een leuk effect kunnen geven als je nog een beetje aandikt wat de jarige verwacht van die 'verrasingsact'. Laat haar iets geks doen of zeggen (terwijl ze nog in die waan is) voor een extra humoristisch tintje.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
7 december 2016 - 16:01
Hoi Marije, Bedankt voor je reactie en dat je het een leuke invulling vindt! Ik snap wat je bedoelt, ik dacht ook aan iets als 'Oeh, een chippendale!' En dat iedereen haar dan raar aan zou kijken, maar ze leek me te overdonderd door zijn knappe verschijning en die waan dat het een act was, dat ik het klein heb gehouden. Maar dat was ook wel een leuke verhaallijn geweest, bedankt :)

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
10 december 2016 - 14:40
Een leuk fragmentje in chicklit stijl, dat ik heel af en toe lees. '‘Of die met de gefrituurde garnaal,’ Waarom 'of die'? Bij 'of' denk ik aan een keuze. Hier gaat het om de persoonlijke smaak van 'ik' en Tess. 'Ik heb liever die met gefrituurde garnaal,' zegt Tess. Jammer dat dergelijke situaties, en nu praat ik over chicklit in het algemeen, ook clichématig overkomen. Gaan eten, een knappe kerel ontmoeten door omstandigheden, een kansje wagen om die beter te leren kennen etc. Wat Marije zegt, wat aandikken, zelfs al ga je over je woordlimiet. Weekopdrachten zijn bedoeld om snel tot de kern van de zaak te komen, maar als er bij de lezer vragen blijven door een tekort aan info, ben ik (persoonlijk) geneigd iets meer woorden te gebruiken.