Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#124 Overleven

2 december 2016 - 12:03
“Ik kom toch altijd zo?” hoor ik hem zeggen. Geïrriteerd zeg ik:”Ja, maar ik ben er nog steeds niet aan gewend!” ”Zo lang als ik me herinner woon je in één van de kamers. Een onverzadigbare energievreter. Het liefst zou ik met een grote boog om je heen lopen.” “Kom,”zegt hij dan, “laten we er even bij gaan zitten.” Deze keer neem ik zijn voorstel aan, al is het maar om duidelijkheid te geven. “Ik zal het je eens haarfijn uitleggen.” En ik vervolg met mijn uitleg: In het begin kwam je altijd op een leuk moment. Ik hoefde om jou nog geen zorgen te hebben. Mijn ouders hadden dat al voldoende, toen je nog bij hen op kamers woonde. Toen ik ietsje ouder werd, was het ook nog wel fijn. Liedjes, verrassingen, warmte en muziek. Met de hele familie erbij. Dierbare herinneringen. Ik werd ouder en raakte die onbevangenheid kwijt. Ik ging voortaan mijn eigen gang. Bouwde het huis van mijn eigen leven. Er waren heel veel kamers in. Net als vele anderen bewoonde jij één ervan. Aanvankelijk was je rustig. Met het klimmen der jaren bracht je veel onrust in mijn leven. Wanneer jij binnenkomt, gaan veel kamers in mijn huis van mijn leven tegelijk open. Je komt nooit alleen. Ze stappen direct binnen. De eerste: Traditie, met iedere keer weer uitgebreid overleg over het hoe en wanneer. En dan ook nog een hele grote, dikke, die sinds 4 jaren ook in een kamer woont: Gemis. Het gemis van onze kleinzoon, die in Brazilië woont. Ieder jaar roep ik dat ik je deur wil dichtspijkeren, Maar dat doe ik toch maar niet. Want in een van die kamers woont ook Gezelligheid, en die wil ik niet missen. “Kom er dus maar bij zitten. Ook nu zal ik je wel weer overleven, Decembermaand!”

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 december 2016 - 12:28
ccscharl, December als persoon die in de loop der jaren zijn feestelijk karakter verliest. Leuke beeldspraak (personificatie). Probeer het wel consequent uit te voeren. vanaf hier komen er ineens anderen bij:
Wanneer jij binnenkomt, gaan veel kamers in mijn huis van mijn leven tegelijk open. Je komt nooit alleen. Ze stappen direct binnen.
December is 1 persoon die tijdelijk een kamer komt bewonen met alles wat erbij hoort. (je komt met je traditie, je overlegcultuur en je gezicht alsof iedereen er is enz.)

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 december 2016 - 12:45
Dank je jp, ben blij met je feedback. Ik begrijp dat je Decembermaand en emoties als personificatie niet consequent vindt? Maar alle kamers in mijn leven zijn bewoond, daar had ik die emoties in gezet als bewoners. Kan dat dus niet? Graag ook je feedback hierover. Fijn weekend Connie

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 december 2016 - 14:05
ccscharl, Dat kan wel, maar verhaaltechnisch is het overzichtelijker als december 1 persoon is die tijdelijk zijn intrek neemt. Hier splits je het op:
Ze stappen direct binnen. De eerste: Traditie, met iedere keer weer uitgebreid overleg over het hoe en wanneer. En dan ook nog een hele grote, dikke, die sinds 4 jaren ook in een kamer woont: Gemis. Het gemis van onze kleinzoon, die in Brazilië woont.
je vergeet de metafoor en maakt een persoonlijke opsomming. en hier is het weer de metafoor (december in 1 kamer):
Ieder jaar roep ik dat ik je deur wil dichtspijkeren,

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 december 2016 - 14:19
Dank janpmeijers. Zeer duidelijke feedback. Het maakt voor mij duidelijker hoe ik een metafoor kan gebruiken. Tegen het eind van de weekopdracht plaats ik de tweede versie met de feedback verwerkt. Fijn weekend, Connie

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 december 2016 - 18:23
@Connie, dan wacht ik even op je tweede versie. Nu zijn inderdaad de kamers voor een korte tekst nogal bevolkt.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 december 2016 - 17:47
@Mili en janpmeijers: Hier dan de tweede versie, ik sta open voor verdere feedback: Overleven “Ik kom toch altijd zo?” hoor ik hem zeggen. Geïrriteerd antwoord ik:”Ja, maar ik ben er nog steeds niet aan gewend! Zo lang als ik me herinner kom je op een ongelegen moment binnenstappen, een onverzadigbare energievreter. Het liefst zou ik met een grote boog om je heen lopen.” “Kom,”zegt hij dan, “laten we er even bij gaan zitten.” Deze keer neem ik zijn voorstel aan, al is het maar om helderheid te krijgen. “Ik zal het je eens haarfijn uitleggen.” Dan vervolg ik: “In het begin kwam je altijd op een leuk moment. Ik hoefde om jou nog geen zorgen te hebben. Mijn ouders hadden dat al voldoende, toen je nog bij hen over de vloer kwam. Toen ik ietsje ouder werd, was het ook nog wel fijn. Liedjes, verrassingen, warmte en muziek. Met de hele familie erbij. Dierbare herinneringen. Ik werd ouder en raakte die onbevangenheid kwijt. Ik ging voortaan mijn eigen gang. Bewoonde zelf een huis en ging mijn eigen leven leiden. En dan sta jij voor mijn neus, zonder dat ik weet wat me te wachten staat. Aanvankelijk was je doorgaans rustig. Met het klimmen der jaren bracht je veel onrust in mijn leven. Iedere keer terwijl ik net druk bezig ben met me voorbereiden op wat komen gaat.” “Wanneer jij binnenkomt, lijkt het huis vol. Je stapt mijn leven binnen met je vele gezichten zoals: Je traditie, je gewoonte om te overleggen over hoe, met wie en wanneer. En dan kijk je ook nog alsof iedereen er is, terwijl wij tegen een groot gemis aanlopen: onze kleinzoon is er niet bij. Hij woont met onze zoon en schoondochter in Brazilië. Ieder jaar roep ik dat ik je deur wil dichtspijkeren. Dat doe ik toch maar niet, want één van je gezichten is je gezelligheid, en dat wil ik niet missen.“ “Kom er dus maar bij zitten. Ook nu zal ik je wel weer overleven, Decembermaand!”

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 december 2016 - 17:05
ccscharl, je mengt twee beeldspraken. 1. december als persoon die elk jaar tijdelijk zijn intrek neemt in 1 kamer en van daaruit zijn invloed uitoefent. 2. jouw leven als een huis met kamers. hier gaan 1 en 2 in elkaar over: 'Wanneer jij binnenkomt, gaan veel kamers in mijn huis van mijn leven tegelijk open. Je stapt mijn leven binnen met je vele gezichten zoals:' Je kunt beter een keus maken voor alleen 1. December komt je fysieke huis binnen en bemoeit zich met de gang van zaken, enz. In de 1e alinea kloppen de " " niet,
Geïrriteerd antwoord ik:”Ja, maar ik ben er nog steeds niet aan gewend!” ”Zo lang als ik me herinner woon je in één van de kamers. Een onverzadigbare energievreter. Het liefst zou ik met een grote boog om je heen lopen.”
Geïrriteerd antwoord ik:”Ja, maar ik ben er nog steeds niet aan gewend! Zo lang als ik me herinner woon je in één van de kamers. Een onverzadigbare energievreter. Het liefst zou ik met een grote boog om je heen lopen.”

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 december 2016 - 17:52
@janpmeijers Je feedback heb ik nu beter begrepen (denk ik). Ik heb direct mijn 2e versie aangepast met bewerken. Wil je het nog een keer lezen aub? Als ik daarna nog punten moet vebeteren doe ik dat bij mijn persoonlijke aantekeningen :rolleyes: Ik ben weer heel blij met je feedback. Prettige avond Connie

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2016 - 9:37
Janpmeijers, dank je wel voor de geweldige feedback! Wat een verschil tussen de eerste en tweede versie, ccscharl. Bij de wekelijkse opdracht schrijft iedereen snel een eerste versie met weinig tijd om erover na te denken. Dat heeft een goede kant, want het is ook de bedoeling aan het schrijven te gaan zonder meteen de rem te voelen. Met herschrijven heb je meer de tijd om vanuit een afstand te kijken en problemen te ontdekken in het verhaal. Ik vind de opzet van het verhaal gewaagd, en als de gewaagdheid toeneemt, dan neemt de kans op problemen ook toe. Maar het levert wel een origineel verhaal op.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2016 - 14:07
@schrijfcoach Odile: dank voor je reactie. Ook ik was heel blij met de feedback van janpmeijers. Inmiddels schrijf ik voor de weekopdracht spontaan, laat een versie echter liggen om te lezen, te herschrijven en dat herhaal ik dan de derde dag om het stuk vervolgens te plaatsen. Het niet langer wachten met plaatsen is voor mij belangrijk, omdat ik als beginner nog veel moet leren (net als deze keer). Dan kan ik meer reacties krijgen en uiteindelijk mijn leerproces daarmee stimuleren. Leuk dat je het verhaal origineel vindt. Hartelijke groet, Connie

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
6 december 2016 - 19:42
De tweede versie vind ik ook een stuk beter dan de eerste. Ik ben het met Janp eens. Mooi apart onderwerp gevonden, ccschart.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2016 - 19:58
Dag ccscharl, heel leuk gevonden, de decembermaand als persoon. Een gecompliceerd personage, dat wel. Heb je voor alle maanden een personage uitgedokterd? Interessante invalshoek. :o

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2016 - 22:04
@Tja, dank voor de reactie. Ik merk dat ik veel leer van alle feedback. @Blavatski, leuk dat je kwam om te lezen. En nee, niet voor iedere maand een personage. Dat zou wel erg druk worden. Ik stoei al mijn hele volwassen leven met de Decembermaand, zeker toen ik een eigengezin kreeg. Diverse verjaardagen: zelf, onze dochter, mijn man, mijn zus, onze schoondochter en ook nog een pleegdochter. Vroeger begon het al met sinterklaas en 2 dagen later (ja inderdaad morgen) mijn eigen verjaardag. Neem daarbij een slechte gezondheid, grote familie en grote vriendenkring en zie daar: December is voor mij een ware plaaggeest geworden. Maar naar nu gebleken is een leuke inspiratiebron. Dank voor je reactie, Connie

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
7 december 2016 - 0:10
Ik denk dat veel mensen zo denken over december. In ieder geval ben ik een van de velen.