schrijfopdracht # 123 - Sinterklaas, mijn ridder op het witte paard

Ach, Sinterklaas, jij lieve, lieve man Ik zou je zo graag ontmoeten ik hoor dat bij jou alles kan en dat er niets is om te moeten. Wat heerlijk zou het zijn om jou te leren kennen ik zou jou en jij zou mij verwennen want het zijn mannen die van kindjes houwen waar wij vrouwen op vertrouwen. Zo maar mogen zitten op de je brede schoot die aan zoveel kleintjes houvast bood zomaar kijken in je lieve ogen zomaar smelten in jouw mededogen en begrip om al mijn stommiteiten. Geduld krijg ik in plaats van oeverloos verwijten. Ik zet mijn mooiste schoenen bij de haard, ik hoop dat jij, mijn prins op het dak en op je witte paard, me meeneemt naar jouw land, waar het goed is om te leven al is het maar voor even, heel even...