# 123 Antidepressivum (van Sint)

Onderstaand gedicht is bedoeld voor de schoentjes van depressieve medemensen. Antidepressivum De Sint is weer in het land, en neemt ook jou welwillend bij de hand. Hij weet dat je het niet meer ziet zitten, dat je het liefst de hele dag ligt te pitten. Je wil je bed al tijden niet meer uit, en lijkt in niets meer op die jonge spruit. Want och, och, och, wat is het leven zwaar, je bent er al vele maanden lang mee klaar. Maar volg Sint en zijn pieten, en ga weer van de dag genieten. Jawel, het weer is wel wat guur, maar raak jij daarvan overstuur? De bladeren blijven toch wel vallen, en geweren zullen blijven knallen. En ook als jij je onder de dekens verschuilt, is er altijd wel iemand die hartverscheurend huilt. Dus de Sint, de zwarte-, en de roetveegpiet, willen iets doen aan jouw verdriet. Stop nu eens met die depri-shit, en stap binnen bij Bart Smit. Koop lekker een modelspoorbaan met brug en zet die in elkaar, blaas die daarna met vuurwerk op en zeg: 'Het is klaar.' Meer is het leven niet, dan modelbouw op kleine leest, maar het is daarom niet minder feest. Sint en Piet (Toelichting: Ik vind de opdracht ruk. Maar de bijdrage van niceway inspireerde me. Voor de goede orde. Ik hecht er waarde aan te benadrukken dat ik haar bijdrage niet in het belachelijke wil trekken. Ik respecteer haar stukje en wat ze daarmee nastreeft.)