#122 - Leipe shit ouwe

@gs, meer keren je tekst gelezen om de vinger erachter te krijgen. Het is het verhaal van drie mannen (denk ik) die je in elkaar laat overlopen. De vader van 'de ik', 'ik' en de zoon van 'ik'. [ ... maar die boodschap was blijkbaar meegegroeid met de tijd.] vind ik een fabuleuze zin die niet anders dan van jouw hand kan zijn. Persoonlijk en gevoelsmatig hoeft van mij 'het verkeer' niet; het verhaal is intens genoeg. Een verstrengeling van tijd, generaties, zonen, een van je geliefde thema's, toch?

@gs, na lezen feedback van Mili had ik pas echt door hoe dit verhaal in elkaar steekt. Eigenlijk heel logisch, triest, maar voor mij niet direct te doorgronden. Mooi gedaan, met inderdaad de verwevenheid en inzichten die bij diverse generaties hoort. Groet Connie

Het generatieconflict met een noodlottig einde? Ik probeerde hem mijzelf te vertellen, vond ik een beetje vreemde zin. Goede opbouw, gs.

Een originele ingetogen invulling, gs.

Ik probeerde hem mezelf te vertellen en te laten zien.

Dat vind ik een hele mooi zin. Ook omdat hij grammaticaal niet helemaal lijkt te kloppen, maar toch precies de kern raakt.

Allen dank voor jullie reacties. Ik heb het landschap in het hoofd van de ik-persoon willen schetsen. Het centrum is de plaats voor alle dagelijkse zaken: werk, relaties onderhouden, opvoeden. Het buiten is de plek van reflectie en dromen. Onafgebroken het verkeer regelen is een metafoor voor het spitsuur van het leven (mag dat, een metafoor van een metafoor?). Nadat het spitsuur van het leven wat aan het aflopen is, komt de ik-persoon weer op plekken waar hij als kind ook geweest is. @Mili, ik vind verstrengeling van tijd en generaties inderdaad wel een intrigerend thema. En zonen? Ik heb niet anders. Dat is gewoon mijn referentiekader. @Connie, geneer je niet om te zeggen dat je mijn verhaal niet gelijk doorgrondt. Ik ben op zoek naar wat werkt en wat begrijpelijk is, dus die feedback is relevant voor mij. @maddbrug, Ik probeerde hem mijzelf te vertellen. Naar analogie met jezelf laten zien, jezelf tonen, en jezelf laten horen. Ik zal die zin vaker gebruiken, dan kun je eraan wennen. @Angus, in eerste instantie wilde ik de ouders van de ik-persoon verhullend laten praten over een groot geheim. En dat de ik-persoon veel later achter de ware aard van de 'leipe shit' kwam. Maar dat verhaal kreeg ik niet rond (niet het goede type fantasie denk ik). Dus toch maar die ingetogen invulling.