# 118 - Honderdvijftig woorden feest

@Leonardo Ik haak even in: De alwetende verteller is inderdaad in het verhaal aanwezig, echter niet als personage. Het is de in de 19e eeuw veel gebruikte vorm: ‘beste lezer op dit punt in het verhaal aangekomen, wil ik u graag meenemen naar, etc. Bij het alwetend perspectief, is er een onzichtbare verteller die of alles weet: neutrale alwetenheid, of selectief alwetend is of alleen weet wat waarneembaar is, de dramatische vertelvorm (dus nooit gedachten e.d). De scene van Mili is meest geschreven vanuit een neutraal alwetend perspectief – de verteller is geen personage maar weet wel alles. Lezers raken daar soms van in de war omdat men gewend is aan een selectief alwetend perspectief – alles geschreven vanuit 1 personage inclusief gedachten/herinneringen, zoals hier:

Het interesseerde hem niet wat ze had gesnoven of gespoten, ze was lekker en geil gebleken in de bar die hij op doorreis had aangedaan

-de rest vd scene is niet vanuit het personage maar neutraal alwetend. De keus v/h perspectief is uiteraard aan de schrijver. Bewust schrijven vanuit een vooraf bepaald perspectief gaat wel makkelijker, vind ik.

@Willemina, verwijzing naar een bekend boekje is doorgekomen. Alleen is het voor. :D Het wordt tijd dat ik over bloemetjes schrijf. Dank voor je reactie.