-Buiten is het maandag.- J.Bernlef “De weersvoorspelling behoort hier tot de wereld van verhalen en raadsels;op het weer valt geen staat te maken” Hij luistert klokslag zeven 's morgens naar zijn radio, het moment ervoor heeft hij zijn tandenborstel van tandpasta voorzien. De omroeper van de radio klinkt vertrouwd als een goede vriend, zelfs als er donderbuien met hagelstenen worden voorspeld. Zonder meer accepteert hij het bericht en spuugt na de laatste mededeling over de windkracht en depressies het tandpastasop in de wasbak. Vervolgens spoelt hij zijn tanden driemaal. Vanmorgen moest hij aan zijn moeder denken toen hij zijn tandenborstel in het bekertje zette. Jaren geleden toen hij twaalf jaar oud was, werd hij eens overrompeld door een bolbliksem, die als een hete vuurbal door de straat rolde. Hij was snel een portiek ingerend en had de bal tot in de verte nagekeken. De zon had volop geschenen op die dag en hoewel de lucht op een raadselachtige manier plotseling grijs was geworden, had het K.M.N.I geenszins over donderbuien gesproken in het weerbericht op de radio. Eenmaal thuis was zijn moeder op de keukenkruk gaan zitten en had haar handen voor haar mond geslagen. Later had ze haar broer gebeld, een schlemiel die ooit was uitgegeleden op de straat toen het ijzelde en zijn been had gebroken en daarom nu nog mank liep. Hij had niets van donder en bliksem gemerkt hoewel hij maar een paar kilometer verderop woonde, maar meldde wel dat het een bijzonder gevaarlijk verschijnsel was. Alhoewel de man na ongeveer zestig jaar weet dat er zelden iets van die weersvoorspelling klopt, luistert hij trouw iedere dag. Toch zal hij nooit het huis verlaten zonder paraplu als er regen wordt voorspeld want die voorspelling klopt meestal wel, dat is zijn enige zekerheid.