Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#112 - Liefdesuitdaging - (e-lipogram)

4 September 2016 - 12:08
’s Avonds laat kom ik thuis, blij want uitputting nabij. Ik mis mijn man; huislijk, knus, slank, droog in zijn humor. Zalig aaibaar in top twintig. Hij blijft altijd rustig, dringt zich nooit op. Toch ga ik nu af op mijn lichaamstaal. Laatst voorzag ik ramp in aantocht; haar trilling van lust doordrong plots zijn blik, wat ik kwaadschiks doorstond. Spanning alom. Platgaan wou dat wicht. Vandaag was haar dag, ruik ik angstig. Ijzig koud tot op mijn huid, focus ik op haar duur parfum. Dat zij zo kwistig spuit is dom natuurlijk. Of dat mispunt kickt juist op uitdaging. Zodra hij thuiskomt, wil ik antwoord. Zal hij ingaan op mijn vraag of laf zijn? Zwartgallig stamp ik trapopwaarts, twaalf naar omhoog. Dat non-imaginair gat in mijn houttrap stoort mij al lang. Mijn hoofd richt zich nogmaals op mijn grootaankoop, althans wat mijn voorraad antihoutworm-product aangaat. Wat van dat spul op jouw brood, slik maar door, jij slang. In ons slaapkooi ruik ik jasmijn of roos, wat dan ook. Ik loop rond 't matras, waarop haar lichaamsvorm nog zichtbaar is. Dook mijn schat zo wild op mijn vijand? Hun hitsig vuur dat hoog oplaait, dat mij spinnijdig maakt? Mijn maag springt op, wringt naar links, dan d'and're kant op. Mijn hart barst, mijn onwil tot aanvaarding is pijnlijk. Mijn hand tast zorgvuldig af, vocht dringt tot mij door. Walging om moraalloos, dorstig zaad dat traag opdroogt. Blijk van spilzucht. Wanhopig bijt ik mijn lip stuk. Ik strijk langs warm dons; lang, bruin haar krult om mijn duim. Mijn hart wordt kil, wrok drijft zwart naar ‘t plafond. In mijn la dwingt mijn schaar tot daadkracht. Wist ik wat ging zijn? Ons kast ruk ik hardhandig los, gris daar zijn muisgrijs, dat turkoois, dat rood topshirt uit. Ik heb nood aan lucht, constant kniplawaai zorgt daarvoor. Mijn traan om mijn man vlucht mijn hart uit. Ik jaag haat na, flink of trots zijn onderdrukt mijn schaduw van angst. Plots huil ik, mijn droom van ons paradijs verdwijnt. Ontrouw schaadt altijd, pa vertrok ook. In navolging van mijn mama word ik zacht omarmd door mijn vrucht.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
5 September 2016 - 2:28
op haar parfum dat duur was. (andere zou er dure parfum moeten staan) (zijn blik. Zijn blik doorstond ik kwaadschiks)(anders moet je die gebruiken) (of die woordjes weglaten) In onzE slaapkooi. 'd and're' weglaten. Ons kast moet eigenlijk onze kast zijn. Leuk verhaal. Die verrekte e'tjes, hè?

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2016 - 13:37
Je verhaal heeft een heftig onderwerp, maar toch is het best grappig. Anti-houtwormspul op zijn brood, leuk gevonden! De enorme hoeveelheid parfum is een mooi detail.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 September 2016 - 9:49
Marie, het kost me veel moeite er doorheen te komen. Ik vermoed dat er een heftig verhaal achter steekt, zeer de moeite waard om het in fatsoenlijk, ontkreupeld Nederlands te herschrijven. Het e-loze schrijven heeft je zichtbaar hoofdbrekers gekost. Ook wissel je naar believen, onaangekondigd van schrijversperspectief, waardoor het verhaal moeilijk te volgen is. Vreemd dat de schrijfcoach daar geen opmerking over maakt.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 September 2016 - 10:16
Marije, mijn excuses. Bij herlezing blijkt dat ik te snel en te onzorgvuldig gelezen heb. In de eerste alinea worden twee personen geïntroduceerd, de vertelster en haar man. In de tweede alinea lees ik ‘haar trilling van lust’ dat ik toeschreef aan een uitspraak van haar man, wat ik weer niet kon rijmen met ‘zijn blik’, wat een uitspraak van de vrouw moest zijn. Ik had niet direct in de gaten dat hier een derde persoon werd geïntroduceerd. Door deze verwarring heb ik de rest van het verhaal ook niet goed tot me door laten dringen. Nogmaals mijn excuses.