Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#111 - Ergens alleen

Echo breekt de stilte In de leegte van mijn hart Zoemende vragen Beroeren mijn haar Druppels paniek Vertroebelen het zicht Verlaten, alleen He-le-maal alleen

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik wilde het gedicht graag lezen alsof je genoot van t alleen zijn. Maar las dat het wanhoop was. Mooi geschreven,

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dankje Maddbrug voor je fijne reactie! Die periode van wanhoop is ondertussen - gelukkig - achter de rug. Ik ben van nature een positief persoon en ik maak van alles het beste. De momenten van wanhoop komen zelden voor. Ik kan dus ook enorm genieten van alleen zijn! :thumbsup:

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Veel mensen lezen graag een gedicht dat over een oprecht gevoel gaat. Dit is zo'n gedicht, dat heel helder en toegankelijk is. Vond je het fijn over jouw wanhoop te kunnen schrijven? Veel mensen putten kracht uit zowel het schrijven over emoties als het te lezen. Vind je freewriten een fijn middel om over emoties te schrijven?

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dankjewel voor je reactie, Odile. Ik vond het heel fijn om hierover te schrijven, zelfs meer: ik had het nodig om uit die put te komen. Ik schrijf letterlijk mijn teveel aan emoties van me af en inderdaad, het sterkt me en geeft mijn geest meer ruimte. Wat het freewriten betreft, ik heb dit gedicht geschreven, zoals ik al zei, toen het me allemaal teveel werd. Het is ook zo in één keer op papier gekomen, ik heb er niets aan veranderd op één woordje na. Het was letterlijk een uitlaatklep. Of dat freewriten is, weet ik niet. Als ik mezelf wil dwingen om een gedicht te maken, lijkt het nergens op. Als ik er gewoon even niet mee bezig ben, komt het plots in me op en dan schrijf ik het dadelijk neer omdat ik het anders weer vergeten ben. Ik haal veel genoegen en rust uit schrijven, en ik ben blij dat ik SOL ontdekt heb een tijdje geleden!

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Weet je, ik heb vaak in het schrijfproces dat ik iets tegenkom waar ik mee worstel. Ik bedenk dan een weg en dan ga ik reflecteren. Dat doe ik op mijn blog over het schrijven van korte verhalen. Dat lucht me ook ontzettend op en soms als ik veel kwijt wil over schrijven, dan verwerk ik het tot een tipartikel. In wezen is het hetzelfde als over gevoelens schrijven. Je stelt je kwetsbaar op, maar je helpt er iemand anders mee.