Ook wil ik graag nog even het stukje tekst plaatsen wat ik in die vijf minuten geschreven heb, dat is naar mijn mening mooier. Het verhaal komt beter tot zijn recht. Het stukje staat hieronder. 'Terwijl ik naar buiten kijk zie ik de zon vallen op de bomen. De ene helft wordt verlicht, de andere is donker. Misschien is het zo ook wel met schurken. Het is misschien maar net hoe de zon valt. Valt de zon op je schouders, dan ben je goed. Sta je in de schaduw? Dan ben je slecht. Is het zo zwart wit? Is er geen beginsel waar een schurk een schurk wordt en een held een held? Wat ratel ik? Het is een mogelijkheid die door het stom naar buiten staren en het zien van hoe de zon valt op de bomen in me op is gekomen. Wat doe ik nu filosofisch? Soms is het toch wel fijn om filosofisch te zijn. Na te denken over hoe de hemel in elkaar zit. Of het oneindig is of niet. Hoe het is begonnen, hoe ik ben begonnen. Want wat heeft mij gemaakt tot wie ik ben? Opvoeding? Vrienden? Internet? De invloed van de overheid? Of was het de zon, die precies verkeerd viel, waardoor ik in de schaduw kwam te staan.'

Ik denk van wel, misschien niet een verhaal, maar het zal zeker goed materiaal opleveren.

Ik heb wat twijfeltjes bij de zin "Wat doe ik filosofisch?" Dat haalt mij er een beetje uit.

Klopt, ik ook. Maar de opdracht was dat je hetgeen wat je opschreef in die vijf minuten verwerkte in een gedicht, dus dat deed ik. Ik had het inderdaad ook beter gevonden zonder. Maar toen ik zo aan het schrijven was kwam dat in mij op. Stom brein.