Wekelijkse schrijfopdracht #110 – Winnen, winnen, winnen

Ik heb collega's die hun liefde voor het vak de grond in boren door leugens te vertellen Ik snij onderwerpen aan en baan weggetjes voor mezelf het publiek haat mij omdat ik de waarheid vertel 'Poëzie is pijn' Ik draag mijn tekst voor. 'Ja, soms moet er iets vallen om iets anders op te laten staan, maar zo is het leven' dat is wat je zei. Dus dat is wat ik daar zeg. Ik gebruik deze olympische wereld om mijn liefde voor jou de kelen van anderen in te duwen. Aangezien jij mijn liefde niet slikt. Maar is dat wel wat mag? Wie vertelt mij dat ik het goed doe in dit leven, deze wedstrijd. Ik ben maar een dichter en ik weet niks van winnen. Ik sta hier niet voor het goud Mijn droom is egoïstisch en niks waard voor mijn land. Ik wil onder jou huid kruipen Dit podium gebruiken om de wereld te laten zien hoe erg dit voor mij is. Maar bovenal wil ik laten zien hoe we elkaar beschadigd hebben van onze harten tot onze hoofden hoe je me zag opbranden en uiteindelijk weer doven.