Terwijl een zwoele augustus oma nogal teisterde, keek ze opzij hoe de groengestreepte watermeloen elders zijn sappige vlees toonde aan haar, waardoor ze slikte om haar schreeuwende begeerte te onderdrukken, opdat ze, om vandaag maar niet toe te geven aan haar geteisterde verlangen, zich zou kunnen beheersen, ze hees zich, ofschoon moeizaam, uit de versleten stoel en liep nu ván de pronkende watermeloen, zodat ze ergens zou kunnen sterven.