Terwijl mijn lieve kleine oude verkreukelde oma, die precies vandaag vier augustus jarig is, mijn smaak nu misschien nogal bijzonder zelfs enigszins verwend zal vinden, speciaal op mijn verzoek, de overrijpe lekkende watermeloen ontpit, waarmee ze zeker nog een hele tijd zoet zal zijn, want er zitten wel honderd pitten in dat ding, die je normaal gesproken gewoon kunt eten en doorslikken tenzij je ze tussen je tanden krijgt en dan met tandenstokers waarmee je tandvlees ook weer kan gaan bloeden, moet verwijderen, probeer ik tijd te rekken en fiets ik nog een rondje op mijn rode fiets net als gisteren over de camping om met mijn mobiel nog wat Pokémon monsters te vangen, zodat mijn score nog even lekker op kan lopen, voordat ik water moet eten van mijn oma.