#103 Een leeg vel papier

Je glijdt van me af naar de diepte van een afgrond waar mijn woorden uiteen vallen Jouw sprekende mond verdwijnt in een dwaaltocht in een taal die mij vervreemd Jouw woorden kaatsen terug in de plooien van je huid die een echo achterlaat waar mijn pen niet bij kan Zo kan mijn pen niet schrijven Zo kan het papier niet gevuld worden Zo kan ik niet verder leven