Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 103 Scherven

'Ga toch werken.' Het werd niet hard uitgesproken, althans niet in volume, maar eerder en passant; op conversatietoon. Door een jongeman die men goedgekleed zou kunnen noemen en die authenticiteit probeerde uit te stralen door zijn hipsterbaard. 'Zwervers,' klonk het instemmend van de jonge vrouw die op hoge hakken naast hem liep, zoekend naar een doelgerichte tred. Hij keek ze na, zonder wrok. Eerder met deemoed. Zijn geluk, een vrouw die aan het einde van iedere twaalfurige werkdag de trotse samenvatting van zijn pleidooien van een morele kanttekening of goedkeuring had voorzien, was hem drie jaar geleden ontvallen. Zonder kompas was hij gedoemd tot dolen. Een blik op zijn smoezelige Rolex bracht hem sloffend in beweging, naar de deuren van de nachtopvang. De lege fles mikte hij in de glascontainer onder aan de roltrap, en hij bad voor hen die het geluid van scherven nooit zullen herkennen.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtig Angus. Deze zin vind ik echt een klapper in je tekst: De lege fles mikte hij in de glascontainer onder aan de roltrap, en hij bad voor hen die het geluid van scherven nooit zullen herkennen. Als je het liefste wat in je buurt is verliest, en dan kan het zo met je gaan.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoge kwaliteit, als altijd, Angus. Toch zou ik de "Zijn geluk"-zin iets korter maken. Helemaal eens met mevrouw Marie over de eindzin. Is de 'je' uit Camperts gedicht zijn 'kompas'?

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Oordelen en veroordeeld worden. De grens is soms flinterdun. Ik vind het begin ook erg goed. De toon van hoe iets gezegd wordt kan meer door je ziel snijden dan het volume van de woorden.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zij die het geluid niet kennen zullen het geluk niet kennen. En de deemoed, overigens een prachtig woord, straalt door de tekst. Zonder haar bestaat hij niet, net zo min dat de hipster zonder zijn look iemand is. Een mooie vergelijking, herhaling van glas, fles, scherven, en een treffende opbouw van je tekst hebben mij laten genieten.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooi verhaal. Hij heeft geen spijt van zijn leven. En hij ervaart een soort medelijden met anderen, die het ogenschijnlijk veel beter gaat, maar niet hebben doorleefd wat hij heeft gevoeld. Dat is wat ik er uit lees.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Angus, van hoge kwaliteit zoals @Bart zegt. Deze zinsnede trof mij het meest: [... zoekend naar een doelgerichte tred.]

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een beeldend geschreven synopsis van een verhaal dat de moeite waard is om verder uitgewerkt te worden. Het doet mij denken aan 'De Kwakzalver' van Tadeusz Mostowiez over een bekend chirurg die zijn geheugen verliest, aan het zwerven en ook weer met succes aan het opereren slaat. Mooi boek. Zou de tred op hoge hakken niet eerder 'stevig', 'stabiel', 'zelfverzekerd', of 'vastberaden' moeten zijn i.p.v. 'doelgericht'? Welk doel, vraag ik me af.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Agnus, Waar Dos een vraag heeft over doelgericht, herken ik het doelgericht direct. Wellicht omdat ik vrouw ben. Het is inderdaad opvallend hoe jij met zo weinig woorden zoiets groots weet weer te geven. Dat het herkenning geeft aan grote werken, begrijp ik. Toch, als je het mij zou vragen, leef je uit met je korte verhalen. Zij hebben vaak meer in zich dan een roman van over de driehonderd pagina's. Met hartelijke groeten, schrijfcoach Inanna

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je, bartsnel. Lange zin inderdaad. Maar volgens mij kan ie wel. De 'je' was inderdaad zijn kompas.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, nyceway. Ja, dat achteloos hautain assertieve is soms slopend.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je voor je reactie, maddbrug. En, nee. Hipsters; ik heb het er niet zo op. Of laat ik eerlijk zijn: ik word intens triest van die nep houthakkers.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je voor je reactie, Meta Boonstra. Mooi punt wat je daar benoemt. Ik denk dat je gelijk hebt. Het stukje is ingegeven door een artikel in De Telegraaf - ja, sorry. mijn vriendin heeft weer eens een proefabonnement geregeld - over de bekende strafpleiter Hiddema. Zijn vrouw is een half jaar geleden overleden. Zoals ik het lees, was zij zijn morele toetssteen. Als hij vol enthousiasme verhaalde over hoe hij tot het gaatje was gegaan, kon zij daar kritische kanttekeningen bij plaatsen. Voor wat betreft zijn professie, mist hij nu een moreel weerwoord waarop hij vertrouwen kon; een anker. Dat maakt dat hij zich nu in de luwte ophoudt. (Tussen de regels was overigens - naar mijn idee - meer pijn te lezen.) Ik heb dat gemis en de gevolgen daarvan in mijn fantasie uitvergroot (althans een poging daartoe ondernomen).

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je voor je reactie, Dos.
Welk doel, vraag ik me af.
Ze is zich waarschijnlijk niet eens bewust van de - kern en het belang van de - vraag. Hipster ook niet. Geef hem een aantal jaar de tijd en zijn baard is weggeschoren, de tatoeages zijn verwijderd of bedekt door de lange mouwen van zijn Armani-hemd.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Angus, Een novelle heeft, voor zover het in mijn herinnering staat geschreven, minder dan driehonderd pagina's. Ik hoop dat, tegen de tijd dat je het werkelijkheid is, mij waarschuwt zodat ik een exemplaar kan bemachtigen. Hartelijke groeten, Schrijfcoach Inanna