Wekelijkse opdracht #100 PEPERMUNTJE ‘ Mam, ik heb zo een dorst’. ‘ Weet ik Mike, ik zal zo wat te drinken voor je pakken schat’ ‘ Ik lust denk ik wel 1000 bekers limonade achter elkaar’! ‘ Komt omdat je zo een koorts hebt joh, het was blijkbaar nog niet erg genoeg dat je de waterpokken hebt, nu ook nog eens een longontsteking erover heen, het kan verdorie niet op’! ‘ Nee Mike niet krabben, ga je zo ook even insmeren met de zalf van de dokter, eerst het lastigste klusje maar even doen’. Ik trek een flinke paracetamol zetpil uit de verpakking die ik zojuist bij de apotheek heb opgehaald. ‘ Pff’, zucht ik, ‘Dat zijn beste jongens’ Het is beter om ze rectaal in te brengen bij die kleintjes, was het goedbedoelde advies van onze dokter. ‘ Mike, ik moet even je onderbroek uitdoen’. ‘ Heb niet in mijn broek geplast hoor mam’. ‘ Nee, ik weet het, maar het moet toch even' ‘ Dit gaat een beetje koud aanvoelen hoor’, zeg ik terwijl ik mijn zoon zijn kleine kontje insmeer met vaseline. Hij ziet de paracetamol in mijn (licht) trillende hand, terwijl ik zijn billen iets uit elkaar schuif. Ineens roept hij verschrikt uit: ‘ Nee,! je gaat toch zeker geen pepermuntje in mijn kont stoppen’? Ik probeer hem af te leiden, en zing spontaan een liedje over pepermunt; ‘ Pepermunt, pepermunt, wat een gestunt met pepermunt, in je kont uit je kont, een pepermuntje is ook weleens rond’. Soms ben je heet en soms ben je zoet, een pepermuntje doet ons goed'. Tegelijkertijd schuif ik de paracetamol naar binnen. Het zweet staat nu ook op mijn voorhoofd. Tot mijn grote schrik perst hij hem met dezelfde rotgang weer naar buiten. ‘ Al klaar’, roep ik enthousiast. ‘ We gaan de limonade maar eens pakken’. ‘ En de dokter kan mijn kont kussen, met zijn: “rectaal’’ werkt beter’,! mompel ik opstandig tegen mezelf.