Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#97 Dodenlied

Een lofzang was het niet, ’t had meer iets van een dodenlied. Merel zong haar zang over ongerijmde gedichten, en over haar kindje wat zij piepend van de pijn, op mijn gazonnetje achterliet. Het geluk dat ik wilde had vele gezichten. Worm op de deurmat, kruip weg voor de zon. Jonge merel in de tuin, als jij eens vliegen kon, bleef je gespaard, voor het lot van je kleine neefje, die – hups – zijn laatste vlucht maakt naar het gat in de grond, en toen nog steeds leefde. Naast de hortensia groef ik een nieuw dodengat, en in dromenland droomde ik van een pacifistische kat.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Anton, wat leuk en nu vooral niet wegblijven omdat er niemand heeft gereageerd, het is wat ingewikkeld geloof ik deze week en gedichten zijn soms wat minder in trek. Ik vind je gedichtje intrigerend en mooi van sfeer, zoals ik van je gewend ben. Alleen... kijk nog eens naar 'wat' of 'dat' (het... -> dat). Dit vind ik erg mooi: 'Merel zong haar zang over ongerijmde gedichten en over haar kindje dat zij piepend van de pijn op mijn gazonnetje achterliet.' En een prachtige 'Alice in wonderland' afsluiting met 'en in dromenland droomde ik van een pacifistische kat.' Kom je nog terug?

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Anton, nog een reactie! :) Ik wil meer en meer van jouw 'ongerijmde' gedichten. Je schreef een plaatje.

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Mooi stukje, Anton, en ook heel apart. Nog even zeuren, want daar word ik voor betaald. :D het kindje dat het geluk dat Stop mij niet in dat gat. :rolleyes:

Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt meiden, voor de reacties en de tips. Ik zal zeker af en toe iets posten en feedback geven maar vergeef me alvast mijn onregelmatigheid.