Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

schrijfopdracht # 96 - Huwelijksgeluk

Sketch Man van middelbare leeftijd zit de krant te lezen. De kamer wordt donkerder. Hij loopt naar het venster en schuift de gordijnen meer open. Leest verder. Echtgenote komt binnen met drank en schenkt twee glazen uit. Ze loopt naar het venster en schuift de gordijnen meer toe. Man kijkt geërgerd op. Vrouw maakt gebaar van iets vergeten te zijn en verlaat de scene. Man staat op en schuift gordijnen weer open. Leest verder. Vrouw komt binnen en zet zich naast de man. Ze klinken. Vrouw staat op, trekt gordijnen terug dicht en zegt: "Op de volgende vijfentwintig jaar, hè lieverd!" Kust hem.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Blavatski, aparte invulling, ik mag dit graag. In combinatie met uw titel is de tekst verstikkend. Coûte que coûte het samenzijn omhooghouden. Sterk in zijn eenvoud!

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Blavatski, Ja, dit is echt te zot voor woorden. Ik ben al geen voorstander van het huwelijk maar je zult in zo'n dagelijkse stille strijd verwikkeld zitten, zeg. Vijfentwintig jaar en op naar de volgende vijfentwintig. Een regelrechte nachtmerrie. Goed gedaan, origineel. Ik hou hier wel van. :thumbsup:

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Eén en al verveling. Goed neergezet. Wat een feest. ... en schenkt twee glazen vol i.p.v. uit?

Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Blavatski, Mooi geschreven! De onderlinge spanning tussen man en vrouw komt goed naar voren door die gordijnen. Ik kan de scène als het ware goed voor me zien.

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gelukkig hebben ze de gordijnen, die zijn functioneel daar. Erg griezelig, Blavatski. Originele benadering van het thema.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Weer eens een hele andere Blavatski, mooie veelzijdigheid! (Ik zie bijna een scène van Samuel Beckett voor me...) Knap subtiel.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je Mili voor het langskomen en het gerespecteerde commentaar. Tja, ik denk dat dit gegeven veel voorkomt. Eerlijk gezegd heb ik deze "sketch" in het echt gezien bij een familielid. Niet te doen gewoon. :o

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Willemina, dank je wel voor het speciale commentaar. Het is, zoals je schrijft: te zot voor woorden, maar ik ben getuige geweest van dit gebeuren, moest erom lachen en om huilen. :o

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank U wel schrijfcoach Odile voor de mooie woorden. Het is fijn om af en toe een complimentje te krijgen. Ik had niet verwacht dat mijn "sketchje" zo positief onthaald zou worden! :p

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Annemieke, dank je wel voor langs te komen en zo'n fijn commentaar achter te laten. In feite ging het zo: ik logeerde bij familie en als de man binnenkwam schoof hij de gordijnen van de living open omdat hj de kamer zo donker vond; kwam de echtgenote binnen dan schoof zij ze weer dicht want dat was gezelliger in haar ogen...en zo ging het een paar keer per dag...iedere dag. :o Te zot om waar te zijn.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Elyse, fijn dat je langs bent gekomen en zo'n flatteus compliment achterliet. Tja, die veelzijdigheid, leuk dat je dat zo vindt. Ik heb meegedaan met de wedstrijd "brandende liefde", ik ben benieuwd of die veelzijdigheid gewaardeerd wordt, want daar kwam me toch een verhaal...ik bloos er nog van! :o

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja maar dat was ook de bedoeling, toch? Enfin, u mag natuurlijk beslissen. (Maar nu heeft u ons wel nieuwsgierig gemaakt... :unibrow: :ninja: :lol:) In ieder geval prachtig dat u meedeed. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Blavatski, maar dat is vandaag! Na 00:00 uur. Bijna dus. Ik blijf gewoon achter mijn computer wachten tot ik uw uiteraard ongeëvenaarde verhaal mag/kan lezen ...