Mijn moeder kwam zwaaiend met haar armen aangerend. Ik zat op de rand van het hek van de draaimolen, een halfuur was ik alleen geweest. Toen ze bij me was tilde ze me op en hield me tegen haar borst. Haar schouders schokten, waardoor ik meebewoog met haar. Mijn vader stond achter haar, en leek opgelucht. ‘Och, jongen, dit moet je me nooit meer aandoen!’ ‘Sorry mam.’ Na een tijdje zette ze me weer neer en mee aan. Ze nam een paar diepe teugen adem, haar ogen waren rood. Mijn vader ging naast haar staan en sloeg zijn arm om haar heen.