@SonjavP, fijn dat je me graag las, dank je wel! @Nel, dank voor je reactie, het doet me goed. (Wat vind je precies mooie formuleringen?) @Annemieke, ik dacht al zoiets. Dank je wel voor je compliment. (Maar het waren echt wonderlijke hakken.)

@Mili, gisterenavond hele reactie gegeven op jouw mooie woorden en ik zie nu dat er niets staat. Ik was blijkbaar in slaap gevallen voor het 'bewaren'. Of zoiets. Ik moet nu even weg. Ik zal mij weren tegen blikkerende tanden en terugkomen.

@Nina, hartelijk dank voor je tijd en vragen. Hieronder een paar antwoorden: Ze staat in de rij alsof ze op een wachtlijst staat [hoe zie je eruit als je op een wachtlijst staat?] => niet zoals iemand die bijvoorbeeld op de uitslag van een tentamen wacht of in slaap staat te vallen (zo kan je ook in een rij staan), maar als iemand die haar/zijn tijd vult met het niet begrijpen van veel dingen (er stond een ; tussen. Op een wachtlijst staan roept meestal vragen, onbegrip en ongeduld op. Ik ga er vanuit dat lezers een dergelijke situatie herkennen en acht daarom de vergelijking beeldend.) Ze bestudeert ze en kan er niets van maken. [Kronkelen ze? Zijn ze Escher-achting?] => Ze weet het niet, ze kan er niets van maken. Je krijgt ze bewust niet te 'zien', die hakken. Maar je mag er alles bij bedenken. En dat doe je ook. Dan is mijn doel bereikt. Het gaat mij hier alleen niet om het beeld van de hakken, maar om de onwil van de vrouw ook maar ergens iets van te willen maken. [Een opsomming van drie is sterk] => mee eens. Voor deze korte tekst vond ik de hakken, de afbladderende muren, de zeep, de verkeerde rij en antwoorden stompzinnig vinden wel voorbeelden genoeg, maar ik houd de opsomming van drie in één zin graag in gedachte. De zin over de verkeerde rij is bewust een crescendo. Ze borrelt naar een ontploffing. Dat hoort bij haar. Ik laat niets weg. 'Maar ze staat op een wachtlijst voor zinnige antwoorden.' => Dit hoeft niet iedereen te snappen, maar ik schrijf nooit iets omdat ik het 'gewoon een mooie afsluiting' vind of om iets 'rond' te willen schrijven. De zin is een (cynische) conclusie van de 'ik' die voortkomt uit de reactie van de hp op 'Er is hier maar één rij'. En wat hp's reactie daarop was, spreekt weer uit die conclusie. Ze vond het duidelijk een stompzinnige opmerking. Het is een weloverwogen samenvatting van hp's karakter; ze verwacht en wil helemaal geen antwoorden of reacties omdat ze in haar ogen toch allemaal onzinnig zijn. Ze zal dus altijd op een wachtlijst voor zinnige antwoorden blijven staan. En zo staat ze in de rij, háár rij; haar zelfgebouwde bajes, en sowieso altijd de verkeerde. We staan uiteindelijk allemaal in dezelfde rij, maar op vele verschillende manieren.

Mili, Wilhelmina, gs, Ostinato, Madd: mijn oprechte dank voor jullie mooie reacties. Mijn doel is iets neer te zetten dat hoe dan ook tot de verbeelding spreekt en ruimte geeft voor persoonlijke interpretatie. Ik geloof dat dat is gelukt. :)