Hoi Annemiek, Bedankt voor je feedback. Ik had inderdaad graag nog aan de andere wekelijkse opdracht mee willen doen. Maar ontdekte hem te laat, soms staar ik me nogal blind op andere hoeken van dit forum. Nu wilde ik wat afleiding en besloot daarom aan deze opdracht mee te doen. De teksten die ik plaats in proeflezen komen doorgaans uit mijn levenswerk. Teksten waar al jaren aan is gewerkt en wellicht nog jaren van noeste arbeid zullen eisen. Toch is mijn stijl van botsende levenskrachten, blinde zienswijze, mythologische verwijzingen etc in deze tekst wel aanwezig. Maar lang niet zo complex als anders en daarom licht verteerbaar. Wellicht heb ik te veel willen vertellen in 300 woorden en daarom alle thema’s in telegramstijl verwoord. In het kort gaat de tekst over een manier van kijken naar vrouwen wanneer deze uitsluitend visueel is. Niet weten wie je blinddate kan zijn is hiervoor een mooie aanleiding. Met lustobject bedoel ik de vrouwen die visueel erg aantrekkelijk zijn en met boerentrien de vrouwen die dit absoluut niet zijn. De HP distantieert zich hier van door zijn afkeer van zijn willekeurige gedachtestroom. Hij heeft niet zozeer een probleem met vrouwen maar er eerder een met zichzelf. Wat omslachtig wordt dit verbeeld door de tierende vrouw. De”enige” ander die ook niet op zijn gemak is. (What goes around comes around) Zijn blinddate blijkt uiteindelijk een vrouw die hem qua fatsoensnormen niet aanstaat haar verschijning spreekt zijn libido juist wel aan. Voorheen heeft de HP door zijn (blinde) zienswijze naar de voorbijkomende vrouwen zich geen moment afgevraagd of het karakter van de vrouw er toe doet. Hierdoor komt het hart als uiteindelijke rechter van de liefde in een spagaat terecht. Alle drie bedoelen aan het einde dan ook iets heel anders en de slotzin is daarom een en al ironie. Met vriendelijke groet!