Opruimen? Jacco, de Duitse herdershond van drie huizen verderop, komt eraan. Attent als altijd, oren rechtop, de staart naar beneden, licht kwispelend en met een lichte buiging door de achterbenen, komt hij aan gelopen. Zijn bazinnetje, we noemen haar altijd "Momfert de mol", komt er achteraan geslenterd. Gek dat hond en baas zo tegengesteld kunnen zijn. Jacco zo fris en snel, zijn bazinnetje ietwat slonzig uitziend en sloom in haar bewegingen. Jacco houdt haar heel goed in de gaten, kijkt steeds achterom. Zou Jacco denken "komt ze wel achter me aan?" Ze lopen samen altijd hetzelfde rondje. S`morgens om half zeven, om ongeveer twaalf uur en s`middags om een uur of vijf. Ik denk dat ze s`avonds ook nog wel een keertje gaat. Dan zie ik het stel nooit, want dan zit ik lekker achter mijn tv. Jacco snuffelt hier en daar op zijn weg en laat duidelijk zijn geursporen na voor zijn collega`s. Daar komt hij aan bij de rhododendrons bij de parkeerplaatsen links van mijn huis. Opgewekt loopt hij erop af, ruikt nog eens heel nadrukkelijk. Je ziet hem bijna denken " ja, dit is het juiste plekkie ".Hij draait zijn achterste richting rhododendron, wurmt zich er een beetje onder en tussen. Staart omhoog, blik van de ogen naar rechts, waakzaam als altijd. Even die oren naar achteren als de boodschap zijn lichaam verlaat. Die intens tevreden blik in zijn ogen " het is gelukt ". Daarna die grote achterpoten van hem, die de boel aanvegen. Helaas lukt dat niet zo goed, maar de intentie van Jacco is natuurlijk keurig! Zijn bazinnetje ziet het helaas niet en slentert er, zoals tot nu toe, aan voorbij. Het gekke is, de hondenpoep afvalbak met de zakjes, staat letterlijk aan het voetpad waar Jacco zijn behoefte doet en Momfert loopt erlangs!