Misschien had iemand wel je autodeur willen forceren met het vorkje en was het niet gelukt. Vermakelijk om je gedachtekronkels te lezen van wat achter een plastic vorkje kan schuilen :)

Je hebt een rijkelijke fantasie. Echt een heel leuk verhaal. Maar waarom ruim je dat vorkje niet even op? :confused:

@Willemina, mijn complimenten, je hebt het witte vorkje vele amusante levens gegeven. Wat ik minder vind, zijn de vele verkleinwoorden die je gebruikt waarvan snackje de ergste. Dan qua logica, verlicht me, eet de oudere dame een frikandel in de bus omdat zij eruit wordt gerold? Hoe komt ze aan dat ding in de bus, is het een snackbus of eet ze, jakkes, het ding koud op? Dan begrijp ik niet de relevantie van het klik-klik-slot binnen het vorkjesgebeuren.

@Willemina, begrijp precies wat je bedoelt ;)

Een wit vorkje kan voor heel veel gedachten zorgen. ik begrijp het niet helemaal van het hij/zij-perspectief naar het ik-perspectief. De ik haalt bedenkt allerlei mogelijkheden in het hoofd. Omdat je zegt dat ik de deur opendoe, is het net of ze alles gezien heeft. Misschien de laatste twee zinnen weghalen? Ik neem aan dat Mozart een hond is en toevallig ook een vorkje ziet. Of? (Werd ik verdorie weer van sol gegooid.)

"Het vorkje is van een gemiddelde grootte." vind ik een prachtige observatie! En de verhalen die je voor je vorkje verzint fantasievol. "op de parkeerplaats" lijkt mij een volstrekt overbodige toevoeging en "snackje" een irritant woord (mijn kinderen gebruiken het hardnekkig, sinds het op de eerste peuterspeelzaal van mijn oudste gebruikt werd en dat is erg genoeg, maar een volwassen man, of vrouw, zou geen 'snackje' moeten mogen eten). Bovendien vind ik onlogsich hoe het vorkje nu komt te vallen. Al geef ik direct toe dat het mij ook moeite kostte in te zien dat de auto van de vertegenwoordige andersom geparkeerd zou kunnen zijn dan de jouwe, maar je had zo nadrukkelijk de passagierszijde genoemd, dat ik echt niet zag hoe hij/ zij de benen voor de pedalen gezwiept kreeg. Een fruithapje met een vorkje vind ik zo volstrekt onlogisch dat ik bijna over je prachtig terloopse "het kind zou zomaar eens ..." heen las. Ik vraag me af wat de chauffeur met de frikadel te maken heeft, het lijkt me geheel een zaak voor de begeleider. Ik vond het idee van een springende Mozart erg leuk. Pas langzaam drong door dat dit een hond moest zijn. (Maar dat gaf dan weer niets.) Wat het slot ermee te maken heeft is mij een raadsel. Ik wil dat het eindigt met het vorkje. Gooi het weg, maak in een klap een eind aan alle mooie verhalen, ontnuchter ons.

Dag Willemina, ik vind het best een geslaagde inzending. De bedoeling was dat we moesten observeren, nou, dat deed je en dan kwam jouw fantasie om de hoek kijken om alles wat kleur en geur te geven. Leuke naam voor de hond: Mozart. :p