Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#88 Wit plastic vorkje

1 april 2016 - 0:38
Ik loop langs de achterkant om mijn auto heen. Naast de passagierszijde ligt - op de grond, tussen de stenen - een wit plastic vorkje. Het vorkje is van een gemiddelde grootte. Misschien parkeerde een vertegenwoordiger zijn auto naast de plek waar nu de mijne staat, en at een snackje. Zijn - of haar - benen buiten de auto. Plastic bakje op de knieën. Patatje oorlog. Of friet met mayonaise. Hij - of zij - wordt gebeld. Hallo, ik ben onderweg, neem net een hapje eten, kom er zo aan. Gehaast worden de benen ingetrokken, voeten vlak voor de pedalen neergezet, het witte bakje wiebelt, het vorkje valt ongezien op de grond, net naast de auto. Het kan ook zijn dat een moeder haar auto hier neerzette. Ze geeft haar zoon - of dochter - een fruithap op een plastic bord, probeert de smurrie op het vorkje te krijgen. Hapje voor mama, hapje voor papa, hapje voor oma, hapje voor -. Het kind zou zomaar eens geen opa kunnen hebben. Mama pakt een papieren servetje, snuit haar neus, pakt de spullen in het papiertje. Ze wil het opbergen in haar shopper maar het kind huilt en de smartphone tingelt en het vorkje valt uit het servetje, op de grond, ongezien. Of Taxi Moll parkeerde hier de rolstoeltaxi. Een gezette oudere dame wordt uit de auto gereden. De chauffeur vraagt aan haar begeleidster of mevrouw haar frikadel eerst nog wil opeten, voordat ze het bos ingaan. Mensen in rolstoelen kunnen gewoon zelf een gesprek voeren, hoor! Ze propt de frikadel in haar mond, rijdt weg. Het ongebruikte vorkje valt ongezien op de grond. Ik open de deur, Mozart springt uit de auto, vlak naast het vorkje. De zon schijnt, het is halfbewolkt. Het vorkje laat ik achter voor iemand met een groter schuldgevoel.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 april 2016 - 8:13
Misschien had iemand wel je autodeur willen forceren met het vorkje en was het niet gelukt. Vermakelijk om je gedachtekronkels te lezen van wat achter een plastic vorkje kan schuilen :)

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 april 2016 - 9:46
Je hebt een rijkelijke fantasie. Echt een heel leuk verhaal. Maar waarom ruim je dat vorkje niet even op? :confused:

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 april 2016 - 0:31
Misschien had iemand wel je autodeur willen forceren met het vorkje en was het niet gelukt. Vermakelijk om je gedachtekronkels te lezen van wat achter een plastic vorkje kan schuilen :)
Een slot forceren met zo'n plastic vorkje zal niet meevallen :) . Jaren gelezen vertelde een schrijfster/vriendin mij het volgende: "Als schrijver wordt je zo moe in je hoofd - je ziet overal een verhaal in. Sta ik in de rij bij de supermarkt, dan zie ik niet alleen een klant met boodschappen voor me, ik zie gelijk een heel verhaal voor me." En eigenlijk is dat ook zo. Overal lijkt wel een verhaal in te zitten - of meerdere, zoals in een wit plastic vorkje ;) .

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 april 2016 - 0:35
Je hebt een rijkelijke fantasie. Echt een heel leuk verhaal. Maar waarom ruim je dat vorkje niet even op? :confused:
Volgens mij hebben alle schrijvers een rijke fantasie, Meta ;) . Ik had dat vorkje wel willen opruimen, maar dat lukte me echt niet - niet binnen die driehonderd woorden :D .

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 april 2016 - 19:00
@Willemina, mijn complimenten, je hebt het witte vorkje vele amusante levens gegeven. Wat ik minder vind, zijn de vele verkleinwoorden die je gebruikt waarvan snackje de ergste. Dan qua logica, verlicht me, eet de oudere dame een frikandel in de bus omdat zij eruit wordt gerold? Hoe komt ze aan dat ding in de bus, is het een snackbus of eet ze, jakkes, het ding koud op? Dan begrijp ik niet de relevantie van het klik-klik-slot binnen het vorkjesgebeuren.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
4 april 2016 - 1:38
Een wit vorkje kan voor heel veel gedachten zorgen. ik begrijp het niet helemaal van het hij/zij-perspectief naar het ik-perspectief. De ik haalt bedenkt allerlei mogelijkheden in het hoofd. Omdat je zegt dat ik de deur opendoe, is het net of ze alles gezien heeft. Misschien de laatste twee zinnen weghalen? Ik neem aan dat Mozart een hond is en toevallig ook een vorkje ziet. Of? (Werd ik verdorie weer van sol gegooid.)

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 april 2016 - 21:56
"Het vorkje is van een gemiddelde grootte." vind ik een prachtige observatie! En de verhalen die je voor je vorkje verzint fantasievol. "op de parkeerplaats" lijkt mij een volstrekt overbodige toevoeging en "snackje" een irritant woord (mijn kinderen gebruiken het hardnekkig, sinds het op de eerste peuterspeelzaal van mijn oudste gebruikt werd en dat is erg genoeg, maar een volwassen man, of vrouw, zou geen 'snackje' moeten mogen eten). Bovendien vind ik onlogsich hoe het vorkje nu komt te vallen. Al geef ik direct toe dat het mij ook moeite kostte in te zien dat de auto van de vertegenwoordige andersom geparkeerd zou kunnen zijn dan de jouwe, maar je had zo nadrukkelijk de passagierszijde genoemd, dat ik echt niet zag hoe hij/ zij de benen voor de pedalen gezwiept kreeg. Een fruithapje met een vorkje vind ik zo volstrekt onlogisch dat ik bijna over je prachtig terloopse "het kind zou zomaar eens ..." heen las. Ik vraag me af wat de chauffeur met de frikadel te maken heeft, het lijkt me geheel een zaak voor de begeleider. Ik vond het idee van een springende Mozart erg leuk. Pas langzaam drong door dat dit een hond moest zijn. (Maar dat gaf dan weer niets.) Wat het slot ermee te maken heeft is mij een raadsel. Ik wil dat het eindigt met het vorkje. Gooi het weg, maak in een klap een eind aan alle mooie verhalen, ontnuchter ons.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 april 2016 - 23:00
Dag Willemina, ik vind het best een geslaagde inzending. De bedoeling was dat we moesten observeren, nou, dat deed je en dan kwam jouw fantasie om de hoek kijken om alles wat kleur en geur te geven. Leuke naam voor de hond: Mozart. :p

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 april 2016 - 23:49
@Willemina, mijn complimenten, je hebt het witte vorkje vele amusante levens gegeven. Wat ik minder vind, zijn de vele verkleinwoorden die je gebruikt waarvan snackje de ergste. Dan qua logica, verlicht me, eet de oudere dame een frikandel in de bus omdat zij eruit wordt gerold? Hoe komt ze aan dat ding in de bus, is het een snackbus of eet ze, jakkes, het ding koud op? Dan begrijp ik niet de relevantie van het klik-klik-slot binnen het vorkjesgebeuren.
Mili, Dank voor je complimenten en vooral ook voor je kritische blik. Verkleinwoorden, ja - Leonardo viel er ook al eens over ... Is het iets vrouwelijks, het gebruik van verkleinwoordjes, of ligt het gewoon aan mij dat ik mij er soms aan bezondig :confused: . Ik ga er in het vervolg (nog) beter op letten. Is het je wel eens opgevallen dat vaak een eettent aanwezig is in de directe nabijheid van (of in) het bos? In elk geval - het snackje, pardon: de snack, is gekocht in dat eettentje, pardon: die eettent, zo tegen lunchtijd. Door de welwillende chauffeur die daar regelmatig iets nuttigt. Hij heeft zijn eigen snack al op, De gezette dame is reeds uit de taxi gerold en de chauffeur vraagt of ze de frikandel (frikadel is Belgisch) nog wil opeten - vóór de wandeling. Misschien heeft ze geen trek maar propt ze dat ding obstinaat toch in haar mond, nu die nog warm is. Misschien wordt ze misselijk wanneer ze al rijdend iets eet. Ik begrijp uit je opmerking dat het onhandig overkomt, dus zal eens kijken of ik er iets aan kan veranderen ;) . Het leek me zo heerlijk logisch om af te sluiten met klik-klik. Ik hou van beeld én geluid in een verhaaltje. En het rond zo mooi het geheel af - dacht ik. Ik moet nog zoveel leren :) .

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 april 2016 - 23:49
@Willemina, begrijp precies wat je bedoelt ;)
Ik word zo graag begrepen :) .

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 april 2016 - 23:54
Een wit vorkje kan voor heel veel gedachten zorgen. ik begrijp het niet helemaal van het hij/zij-perspectief naar het ik-perspectief. De ik haalt bedenkt allerlei mogelijkheden in het hoofd. Omdat je zegt dat ik de deur opendoe, is het net of ze alles gezien heeft. Misschien de laatste twee zinnen weghalen? Ik neem aan dat Mozart een hond is en toevallig ook een vorkje ziet. Of? (Werd ik verdorie weer van sol gegooid.)
Tja, Ik zie van alles in mijn gedachten. Ik bedenk dus verhaaltjes over hem en haar en hen. Ook jij vindt de laatste twee zinnen overbodig. Oké, dan haal ik die maar weg. Mozart is inderdaad een hond - ik weet niet of die een vorkje ziet maar ik neem aan van wel en dat-ie daarom keurig naast het vorkje op de grond springt. SOL is af en toe een strijd met zichzelf aan het voeren. Ik val ook nogal eens van de site af. Tegenwoordig kopieer ik mijn tekst voordat ik op BEWAREN klik. Safety first ;) . Bedankt voor het lezen en voor je nuttige commentaar!

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 april 2016 - 0:09
"Het vorkje is van een gemiddelde grootte." vind ik een prachtige observatie! En de verhalen die je voor je vorkje verzint fantasievol. "op de parkeerplaats" lijkt mij een volstrekt overbodige toevoeging en "snackje" een irritant woord (mijn kinderen gebruiken het hardnekkig, sinds het op de eerste peuterspeelzaal van mijn oudste gebruikt werd en dat is erg genoeg, maar een volwassen man, of vrouw, zou geen 'snackje' moeten mogen eten). Bovendien vind ik onlogsich hoe het vorkje nu komt te vallen. Al geef ik direct toe dat het mij ook moeite kostte in te zien dat de auto van de vertegenwoordige andersom geparkeerd zou kunnen zijn dan de jouwe, maar je had zo nadrukkelijk de passagierszijde genoemd, dat ik echt niet zag hoe hij/ zij de benen voor de pedalen gezwiept kreeg. Een fruithapje met een vorkje vind ik zo volstrekt onlogisch dat ik bijna over je prachtig terloopse "het kind zou zomaar eens ..." heen las. Ik vraag me af wat de chauffeur met de frikadel te maken heeft, het lijkt me geheel een zaak voor de begeleider. Ik vond het idee van een springende Mozart erg leuk. Pas langzaam drong door dat dit een hond moest zijn. (Maar dat gaf dan weer niets.) Wat het slot ermee te maken heeft is mij een raadsel. Ik wil dat het eindigt met het vorkje. Gooi het weg, maak in een klap een eind aan alle mooie verhalen, ontnuchter ons.
Schrijvenmaar, Bedankt voor je uitgebreide reactie. Je begint met mooie complimenten. Daarna sla je genadeloos toe. Tijdens het schrijven had ik dus een realistisch beeld voor ogen van de situatie. Ik ken de parkeerplaats als mijn broekzak. En zoals dat vaak gaat wanneer je uit eigen beleving schrijft, zie je de dingen zo goed voor je dat je volledig de mist ingaat. De info naar de lezer wordt ondoorzichtig. Ik zie bijvoorbeeld de grote parkeerplaats voor me waar rij aan rij de auto's staan. Ik parkeer mijn auto. Naast mijn auto stond eerder een andere auto geparkeerd, die van de vertegenwoordiger/moeder/roltaxichauffeur. Automatisch is dus de chaufeurszijde daarvan gelegen naast mijn passagierszijde, in MIJN beleving. Jij denkt daar anders over. Hmm... Ik eet geen snacks. Ik hoor anderen altijd spreken over een "snackje" - nie goe dus :(. De chauffeur van Taxi Moll is een bazig type, vandaar. Ik wil, ik wil ... nou nou ... veeleisende lezeres ;) . Oké, ik ga mijn best doen een acceptabel einde te verzinnen. Drie stemmen tégen de klikken is wel erg veel. Ik ben blij met je commentaar, al haal je wel een heleboel overhoop.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 april 2016 - 0:16
Dag Willemina, ik vind het best een geslaagde inzending. De bedoeling was dat we moesten observeren, nou, dat deed je en dan kwam jouw fantasie om de hoek kijken om alles wat kleur en geur te geven. Leuke naam voor de hond: Mozart. :p
Blavatski, Hartelijk dank voor je vriendelijke woorden. Het is als balsem op mijn wonden. Mijn eigen hond heet Kyra - de betekenis ervan is "zon", althans de betekenis van de Engelse meisjesnaam Kyra. Het is een Engelse hond, een Manchester Terriër. Ik had Mozart ook wel mooi gevonden.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 april 2016 - 10:40
Mooi verhaal dat door een observatie tot stand gekomen en waarbij drie situaties uit voortkomen, vanuit de gedachten van de ik-persoon. Dit geeft een metafictie stijl aan jouw verhaal. Door vervolgens terug te gaan naar observatie wordt het weer gewoon een afgerond verhaal. Mooie struktuur en duidelijke stukjes die ik wel voor me zie. Ik zag vooral het vorkje voor me, van mond tot mond gaan en weer op de grond vallen. De weg van de vork, zeg maar.