Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#83 Ken je mij - wie ken je dan?

"Nel! Goed je weer te zien. Dat is lang geleden, laten we even gaan zitten - o, sorry, jij zit natuurlijk al. Stom van me. Hoe gaat het met je? Behalve dan dat je, eh...nou ja, je weet wel." "Je bent geen spat veranderd, Anna. Het gaat goed hoor. Ook leuk om jou na al die jaren weer eens te ontmoeten. Kom erbij zitten en vertel: hoe is het met Joris en de kinderen?" "Mwa. We zijn twee jaar geleden gescheiden, en, nou ja, je weet hoe dat gaat. Doffe ellende. Marie, onze jongste, is na de scheiding bij Joris gaan wonen. Het gaat wel goed met haar, geloof ik. Ik zie haar niet zo vaak. Ze had - heeft - het er moeilijk mee. Jan en Bart bleven bij mij wonen maar ze zijn intussen allebei de deur al uit; Jan is getrouwd en Bart woont samen. Binnenkort wordt Jan vader, en ik dus oma." "Gefeliciteerd! Wil jij ook iets drinken?Thee? Koffie? Iets anders? Ik heb net een cappuccino besteld." "Doe mij maar koffie. Ik heb je nooit eerder in 'La Place' gezien. Kom je hier wel vaker? Het lijkt alsof de bediening je goed kent." "Niet zo vaak, maar ik val natuurlijk wel op... Maar eh, gescheiden dus. Dat was vast geen gemakkelijke tijd. Ik herinner me jullie als een gelukkig stel." "Was het ook niet. Ik was supergelukkig met Joris en dacht dat hij dat ook met mij was. Nou, mooi niet dus. Niet dat er iemand anders was, hoor. Misschien had ik dat wel liever gehad. Nu voelt het zo... Nou ja. Als hij verkikkerd was geworden op een ander, nou ja, zoiets kan. Dat is de natuur, zeg maar. Dat gebeurt zo vaak. Voor Joris was het echter niet eens nodig verliefd te worden - hij had er gewoon genoeg van. Van mij. Ik..." "Hier, mijn zakdoek." "Sorry, het is helemaal mijn gewoonte niet, om... Maar jij en ik, het voelt zo vertrouwd, net als vroeger. Nou ja..." "Geeft niet, ik snap het wel. Heb je anders zin om even mee te gaan naar het museum? Dat verzet de zinnen. En ik heb een vrijkaart voor je want ik ben vandaag uitgeno-" "Nou, graag! Er is een tentoonstelling van ene Matty Roerling. Geen idee wie dat is, maar ze maakt schitterende exotische schilderijen. Zo'n vrouw van de wereld heeft vast een heleboel te vertellen. Ik zou met haar ook best eens een kopje koffie willen drinken!" "Tja, Anna, dat kun je dan bij dezen op je verlanglijstje afstrepen. Dat heb je namelijk net gedaan. Ik wilde je juist vertellen dat ik speciaal ben uitgenodigd om vandaag mijn expositie te openen. " "Wat?! Nee, ben jij...? Nee, is Matty Roerling jouw...?" "Dat is mijn pseudoniem, ja. Nou, kom je nog? Kun je me mooi duwen."

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Willemina, ik vind het een omstandige dialoog om te lezen hoewel ik begrijp dat twee vrouwen in het echt wel zo met elkaar kunnen praten. 'Je zit natuurlijk al' valt met de rolstoel samen die toch wel verrassend is omdat Nel op een stoel had kunnen zitten. [Ik herinner me jullie als een gelukkig stel." "Was het ook niet. Ik was supergelukkig ..]; het tussenzinnetje begrijp ik niet. [Mare, gescheiden dus.] Is 'mare' maar in spreektaal?

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
een plots weerzien tussen twee (school) vriendinnen, daar heb je een losse, vlotte babbel van gemaakt Wilemina! 'laten we even gaan zitten' gevolgd door een spontane correctie van 'je zit al' is volgens mij heel natuurlijk. Is gewoon te interpreteren als 'Och hoe dom van mij, natuurlijk zit je hier al (een tijdje) - of dat nu in een stoel of rolstoel is. In de daarop volgende zinnen 'Stom van me. Behalve dan dat je, eh...nou ja, je weet wel." staat een begin dat tot denken stemt dat ze niet op een gewone stoel zit. Een gedachtegang van enkele seconden die al betekenis heeft. Als je elkaar op straat tegenkomt, zou je zeggen 'laten we even iets zoeken om te gaan zitten en bij te praten'. Om dus maar te zeggen dat ik het allemaal goed geschreven vind. Dat voor Mili onbegrijpelijk tussenzinnetje (Was het ook niet), begrijp ik wel. Het slaat terug op de nog voorgaande zin. 'Dat was vast geen gemakkelijke tijd.' Kan dus wel minder vlot overkomen voor sommigen. Misschien zou je het elders moeten plaatsen? 'Mare', vind ik grappig gevonden, hoewel geschreven eerder 'maar... eh..' zou worden! ;) Ik vind je titel goed bedacht, als je mij kent, ken je (niet noodzakelijk) de andere! (en ik vermoed dat ?! overbodig wordt geacht in het schrijven ;) één van de twee volstaat ) Heel graag gelezen!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het een leuk idee en een natuurlijk gesprek. Een lekker feel good verhaaltje, ondanks alle ellende. :thumbsup: Alleen dat het de schilderes is die zelf voorstelt naar het museum te gaan, had voor mij iets onnatuurlijks (deed mij ook weer teruglezen wie nou wie was en of ik het wel goed gelezen had, ietwat storend.) Verder denk ik dat sommige details wat onnatuurlijk zijn om uit te spreken; "Kom je hier vaker?" lijkt mij bijvoorbeeld genoeg, sowieso zonder la Place te noemen (het is wel echt een laPlace-gesprek, dat wel) en eventueel ook zonder "Ik heb je hier nooit eerder gezien" En ik zou opteren voor: "Kun jij mooi duwen." eventueel incl "me" Het specifiek noemen van de rolstoel komt op mij gemaakt over (en doet mijn subversieve brein vervolgens vermoeden dat het object leeg voortgeduwd zal gaan worden).

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Op zich een herkenbaar verhaal. La Place hoeft niet genoemd te worden, even dacht ik dat ze bij V en D elkaar hadden leren kennen. Ik vind 'mare' lelijk klinken.

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, Marlie, Schrijvenmaar en Maddbrug, bedankt voor jullie nuttige feedback. Ik ga een paar dingen aanpassen naar aanleiding van jullie reacties. Sorry voor de weinig uitgebreide reactie(s) van mijn kant. Ik ben plotseling "mantelzorger" voor meerdere personen. Een rol die mij totaal niet ligt maar die ik naar beste kunnen uitvoer omdat het mensen betreft die mij na aan het hart liggen. Ik hoop gauw weer wat meer tijd aan schrijven - en reageren - te kunnen besteden.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Willemina, ik vind dit een mooi en origineel verhaal. Ik heb het wel enkele malen moeten lezen voor ik alles begreep en hier en daar zijn er zaken die beter verwoord kunnen worden, maar daar val ik niet over! Ik heb het graag gelezen en de clou van het verhaal is leuk. :o